پاورپوینت پاتولوژي جغرافيايي استان كردستان (pptx) 26 اسلاید
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید: 26 اسلاید
قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :
بنام خدا
پاتولوژي جغرافيايي استان كردستان
استان كردستان
استان کردستان یکی از استان‌های ایران به مرکزیت شهر سنندج است که در غرب کشور واقع شده‌است. مساحت این استان ۲۸٬۲۰۰ کیلومتر مربع معادل ۱/۷٪ مساحت کل کشور ایران است. این استان که در دامنه‌ها و دشت‌های پراکنده سلسله جبال زاگرس میانی قرار گرفته‌است، از شمال به استان‌های آذربایجان غربی و زنجان، از شرق به همدان و زنجان، از جنوب به استان کرمانشاه و از غرب به اقلیم کوردستان و کشور عراق محدود است. استان کردستان با کشور عراق ۲۰۰ کیلومتر مرز مشترک دارد. استان کردستان براساس آخرین تقسیمات کشوری در سال ۱۳۹۰ دارای ۱۰شهرستان، ۲۹شهر، ۳۱بخش، ۸۶دهستان و ۱۶۹۷آبادی دارای سکنه و ۱۸۷ آبادی خالی از سکنه بوده‌است. شهرستان‌های این استان عبارتند از: مریوان، بیجار، دهگلان، دیواندره، سروآباد، سقز، سنندج، قروه، کامیاران و بانه. بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۹۵ استان کردستان ۱٫۶۰۳٫۰۱۱ نفر جمعیت دارد که ۶۶درصد شهری و ۳۴درصد را جمعیت روستایی تشکیل می‌دهد.
مردم
كردستان
استان كردستان يكي از استان‌هاي كردنشين در غرب ايران است اكثريت ساكنان اين استان كرد زبان هستند كه به لهجه‌هاي مختلف تكلم مي‌كنند. زبان كردي در استان كردستان و همچنين در استان‌هاي كرمانشاه- ايلام و شهرهاي جنوبي آذربايجان غربي و در ديگر كشورها لهجه‌هاي گوناگوني دارد، اما مهمترين و پرتكلم‌ترين يا به عبارتي لهجه رسمي و ادبي در شاخه كرمانجي و سوراني است. شاخه سوراني و اردلاني (گوراني كهن) در استان كردستان لهجه رايج در ادبيات مكتوب است.
علاوه بر زبان كردي اهالي شمال شرقي شهرستان قروه و شمال و شمال شرق در شهرستان بيجار به زبان تركي و آذربايجاني تكلم مي‌كنند و همچنين در بخش چهاردولي به زبان كردي جنوبي نيز تكلم مي‌كنند در بخش‌هاي وسيع از شهرستان‌هاي مريوان و سروآباد و سنندج و كامياران نيز مردم به زبان گوراني تكلم مي‌كنند كه قرابت زيادي با زبان پارسي باستان دارد. اقليت‌هاي ارمني و يهودي نيز به تعداد اندك در برخي شهرهاي استان يافت مي‌شوند.
آداب و رسوم مردمان
كردستان
جشن‌ها و آيين‌هايي كه در ميان كردان مرسوم است، در برگيرنده جشن‌هاي مذهبي، قومي و باستاني است كه ريشه در باورهاي كهن مردم دارد و اغلب تاريخي و پاره‌اي اسطوره‌اي است.
ميرنوروزي و مراسم كوسه گردي
ميرنوروزي و مراسم كوسه گردي از جمله بازي‌ها و نمايش‌هايي بود كه تا دو دهه پيش به عنوان مقدمه نوروز در استان كردستان برگزار مي‌شد مراسم كوسه گردي توسط دو نفر به اجرا در مي‌آمد. يكي را كوسه و ديگري را زن كوسه مي‌ناميدند .
مراسم سمنو پزان (روستای قلعه-قروه
)
این مراسم معمولا در 15 روز انجام می گیرد. اهالی معتقدند که سمنو مهریه ی فاطمه زهرا (س) است. به گفته اهالی این مراسم که در واقع مراسمی زنانه است، نوعی عروسی و پایکوبی به شمار می رود. زنان دور سمنو جمع می شوند هلهله می کنند و می رقصند. اما در حال حاظر این مراسم بیشتر تبدیل به مراسم دعا و روضه شده است.
بازي‌هاي محلي استان
كردستان
کلاوریزان
فردی کلاهی را پر از سنگریزه می نمود وآن را وارونه روی یک سطح قرار می داد سپس می بایست کلاه را طوری از زمین بردارد که سنگریزه ای برجای نماند اما اگر موفق نمی شد می بایست سنگریزه های باقیمانده در روی زمین را تک تک طوری بردارد که بقیه سنگریزه ها موجود در سطح تکان نخورند در غیر این صورت بازنده اعلام می گردید. هر کس در این بازی موفق می شد که یا کلاه را پر از سنگریزه برگرداند یا اینکه سنگریزه ها را تک تک بردارد به طوری که بقیه ی آنها تکان نخورد برنده اعلام می شد در این بازی دقت زیادی لازم بود و کسی که نمی توانست اعصاب آرامی داشته باشد موفق نمی گردید.
خوراك (غذاهاي سنتي) مردم
كردستان
دوخوا (آش دوغ)، دوینه (ترخینه)، شله گنیه، شوروا، شل کینه، گرماو، رشته رون، یک آبه، پرشتین (آش کردی)، شلغم باغی یا شلغم ترش، کلانه، بریان یا کباب کردی.
پوشاك
پوشاك مردان و زنان كرد شامل تن‌پوش، سرپوش و پای‌افزار است. ساخت و كاربرد هریك از این اجزا بسته به فصل، نوع كار و معیشت و مراسم و جشن‌ها با یكدیگر تفاوت دارد. هرچند پوشاك نواحی مختلف كردستان مانند اورامان، سقز، بانه، گروس، سنندج، مریوان و … متفاوت است اما از نظر پوشش كامل بدن، همه با هم یكسان هستند
.
پوشاك مردان
چوخه: نیم‌تنه‌ای
پنبه‌ای یا پشمی است كه در ناحیه سقز، بانه و مریوان به آن «كوا» می‌گویند و درسنندج آن را «چوخه» می‌نامند.
پانتول: شلواری
گشاد با دمپای تنگ است كه «رانك» نیز نامیده می‌شود.
ملكی: نیم‌تنه‌ای
بدون یقه است كه از پایین نیم‌تنه تا بالا به وسیله دكمه بسته می‌شود.
شال: كه
به آن «پشتون» و «پشتینه» نیز می‌گویند، پارچه‌ای است تقریباً به طول 3 تا 10 متر كه بر روی لباس در ناحیه كمر بسته می‌شود
.