پاورپوینت نظام های ارائه دهنده خدمات سلامت (pptx) 27 اسلاید
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید: 27 اسلاید
قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :
1
جلسه ششم:
نظام های ارائه دهنده خدمات سلامت
اصول نیاز سنجی بهداشتی
مقدمه
سیستم برنامه ریزی وارائه خدمات بهداشتی درهرکشور تحت تاثیر نظام سیاسی و وضعیت فرهنگی، اجتماعی واقتصادی آن کشورواقع میگردد.
بارشد وتوسعه شهر نشینی ، مهاجرت به شهرها، مهارت ها وارتقاء سطح درخواست مردم وتسهیلات جدید ارتباط ، ارائه خدمات بهداشتی درمانی به شکل های سنتی را ناکافی می نمود ولذا شرکت دولت ها درامور بهداشت ودرمان وسازماندهی مراقبت های پزشکی ضرورت یافت.
باپیشرفت تکنولوژی وامکانات خدمات بهداشتی درمانی ،مراقبت های پزشکی دچاردگرگونی های جدی گردید که هر کشوری با توجه به نظام سیاسی ووضعیت فرهنگی ، اجتماعی واقتصادی خود، سیستمی را برای خدمات در کشور برگزیده است .
انواع نظام های ارائه خدمات سلامت
صرف نظر از جنبه برنامه ریزی وتفاوت هایی که ممکن است در عمل وبازده سیستم های مختلف وجود داشته باشد اصولا نظام های ارائه خدمات سلامت وبهداشتی ودرمانی به 3 دسته تقسیم می شود .
1.معاونت عمومی (Unit Nation Population Fund)
2. بیمه خدمات،پزشکی،بهداشتی (Public Assistances)
3.طب ملی (National Health services )
این سه نوع سیستم منطبق با شرایط اقتصادی وسیاسی موجود درهرکشور است که خود به 3 نظام زیر تقسیم بندی میگردد:
1.سرمایه داری وابسته
2.سرمایه داری
3.سوسیالیسم
که درهر کشورترکیبی از دویا سه نظام به چشم می خورد وسیستمی که اکثریت جمعیت رادر برمی گیرد به عنوان نظام غالب معرفی وتلقی می گردد.حتی دربین کشورهای تابع یک نظام خاص میتوان تفاوت هایی رامشاهده کرد .همچنین این سیستم های سه گانه ثابت وغیر قابل تغییر نیستند .
تقسیم بندی ارائه خدمات سلامت درنظام معاونت عمومی
1.بیمارستان ها ودرمانگاه های دولتی
2.مراقبت های درمانی که به عنوان جزئی ازبرنامه های تامین اجتماعی گروه های محدود وخاصی رادر برمی گیرد.
3.خدمات درمانی بیمارستانها، درمانگاه ها و مطب خصوصی
ویژگی های نظام مختلط (معاونت عمومی )
این شیوه بیشتر درکشورهای درحال توسعه ووابسته رواج دارد واین کشورها بیشتر در آسیا ، آفریقا وامریکای لاتین واقع اند .الجزایر، ترکیه ، شیلی ،کاستاریکا وایران از این نظام استفاده می کنند.
مردم تحت پوشش بیمارستان ها مراکز بهداشتی هستند .برای کارکنان ادارات خدمات جداگانه ای ارائه می شود .درکشور ایران برای وزارت نفت ، ارتش و..خدمات درمانی درمراکز درمانی اختصاصی دراختیار پرسنل قرار داده می شود.
گروه کثیری ازبیمه دولتی دریافت خدمات دارند ودرصد کمی ازطریق موسسات ومطب های خصوصی دریافت خدمات دارند .
طب دولتی ،طب خصوصی، خیریه ، موسسات مختلف وبیمه های اجتماعی درمانی هرکدام برای خود مستقلا عمل می کنند.
عرضه خدمات بهداشتی اشکال متنوع داشته وغالبا تحت تجدید نظر وتغییر مداوم است .
توزیع امکانات اغلب ناعادلانه بوده ودرشهرهای بزرگ متراکم است وروستاها از این امکانات درمانی مناسب محرومند.
موسسات دولتی درارائه خدمات وامکانات ازنظر بودجه وپرسنل به نسبت مراجعه افراد دچار کمبودهای جدی بوده وتلاشی جهت رفع آن ندارد.
پزشکان در بخش خصوصی سهیم وشاغلند وعملا تمام وقت بودن آنها ناموفق بوده وبه صورت نیمه وقت در می آید .کار پزشکی از کیفیت مطلوب برخوردار نیست .
ازآنجا که بخش دولتی قادر به تامین حقوق کارکنان وپزشکان مطابق با بخش خصوصی نیست آنها را از طریق انتصاب به سایر مشاغل وبا طبابت خصوصی ارضاء می نماید .
برنامه ریزی بهداشتی الگودار واغلب قائم به فرد است .
تامین کننده خدمات بهداشتی وطب پیش گیری عمدتا دولت است وسایر بخش ها عمدتا به درمان اشتغال دارند.
سیستم جامع مناسب برای بیماران غالبا وجود ندارد ولذا مراجعات بی مورد وبی نتیجه زیاد است.
تعدادمراکز وعدم هماهنگی بین آنها دوباره کاری ، تداخل وعدم کارائی رامنجر می شودوسیستم آمارگیری وثبت اطلاعات وارزشیابی مداوم اغلب وجود نداشته ویا ناقص است.
بخش خصوصی بدون دخالت درطب پیش گیری، به درمان می پردازدو جاذبه بخش خصوصی موجب بی اعتباری بخش دولتی وسیر یک جانبه مردم ونیروی انسانی پزشکی به سوی خود می شود.
تعهدات دولت درمهاربخش خصوصی ازطریق تعیین تعرفه های خدمات پزشکی ونرخ ویزیت پزشکان همچنین دریافت مالیات از درآمد ، اغلب نتوانسته است موفق باشد .
دولت برای بخش خصوصی رقیب پرتوان نیست وبخش های خصوصی روزبه روز خدمات ویژه وپیشرفته را بخود اختصاص می دهد به گونه ای که بخش های دولتی را نیازمند خود می سازد.
بی سوادی ، ناکافی بودن آموزش های بهداشتی وعدم مشارکت مردم در برنامه ریزی ،واجرای برنامه بهداشتی بر مشکلات این سیستم می افزاید.
توزیع ناعادلانه ونامتناسب پزشکان یک مساله اصلی دراین کشورها است .درآمد پایین مردم بویژه درمناطق روستایی وفقرنشین ، عدم دخالت جدی دولت درتوزیع خدمات ونیروی انسانی ،عدم رضایت پزشکان ازمزایای شغل دولتی وشرایط زندگی درمناطق کوچک روستایی ،بازار پررونق طب خصوصی برای اقشارمرفه ، کمبود بودجه واعتبارات بهداشتی ازعوامل مهم وموثر دراین توزیع ناعادلانه هستند.
قسمت اعظم بودجه ناچیز بهداشت ودرمان صرف ارائه خدمات پزشکی می شود وخدمات بهداشتی پوشش همگانی ندارد.
عرضه خدمات بیشتربرمبنای تقاضا است تارفع نیاز ، ازاین رو باسیاست های ایجاد بازار برای صنایع دارویی وتکنولوژی وابسته ومصرفی کردن این کشورهاهماهنگی می کند.