دانلود پرسشنامه 30سوالی شیوه های فرزند پروری (بامریند) (docx) 4 صفحه
دسته بندی : تحقیق
نوع فایل : Word (.docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحات: 4 صفحه
قسمتی از متن Word (.docx) :
پرسشنامه 30سوالی شیوه های فرزند پروری (بامریند) که فرم اولیه این پرسشنامه دارای 30 گویه است که توسط دیانا بامریند (1973)طراحی وساخته شد .این پرسشنامه توسط حسین پور (1381)،ترجمه شده است. این پرسشنامه شیوه های فرزند پروری والدین را در سه عامل اندازه گیری می کند.جمله های شماره 28، 24،21،19،17،14،13،10،6،1به شیوه ی سهل گیرانه و جمله های شماره های ،29،2،3،7،9،12،16،1،25،26 به شیوه ی استبدادی و جمله های،4،5،8،11،15،20،22،23،27،30 به شیوه ی قاطع واطمینان بخش مربوط می باشد.که در مقابل هر عبارت 5 ستون (کاملا موافقم ، تاحدودی موافقم ، تاحدوی مخالفم ، مخالفم ،کاملا مخالفم )به ترتیب از 0تا 4 نمره گذاری شده است که با جمع نمره های سوال های مربوط به هر شیوه و تقسیم آن بر تعدا د سوالات نمره مجزا بدست می آید. روایی و پایایی این پرسشنامه تایید شده است بورای [1] (1991) برای بررسی اعتبار وروایی این پرسشنامه از روش ((افتراقی ))[2]استفاده نمود ومشاهده کرد که شیوه استیدادی رابطه منفی با سهل گیریr=0/38)) واقتدار منطقی (r=0/48)دارد.و شیوه سهل گیری رابطه معنی داری با شیوه اقتدارمنطقی او نداشت (r=0/7) ( مهرافروز،1378).
بورای (1991)برای محاسبه پایاییاز روش ((باز آزمایی ))[3]استفاده کرد ونتایج زیررا بدست آورد.81/0برای شیوه سهل گیرانه ،86/0برای شیوه استبدادی ،78/0برای شیوه اقتداری .اوهمچنین ((ثبات درونی [4]))را بااستفاده از فرمول ((آلفای کرونباخ [5]))محاسبه نمود که 75/0برای شیوه سهل گیری 85/0برای شیوه استبدادی و82 /0برای شیوه اقتدارمنطقی بدست اورد(مهرافروز ،1378).
در انستیتیو روان پزشکی ایران نیز اسفندیاری (1374)فرم اصلی پرسشنامه را ترجمه و اصلاحات لازم را درآن صورت داد. سپس از تعداد 10نفر صاحب نظر در زمینه روان شناسی و روان پزشکی (2 نفر دکترای روان شناسی ، یک نفر روان پزشک ،2 نفر کارشناسی ارشد روان شناسی ،2نفر دانشجوی دوره کارشناسی ارشد و3 نفر کار شناس روان شناسی )خواسته شد تا میزان اعتبار هر جمله را بازدن علامت مشخص نمایند ودر صورت لزوم نظر اصلاحی خود را نیز بیان نموده و جمله پیشنهادی خود را اضافه نمایند نتایج بدست آمده نشان دادکه پرسشنامه مذکور دارای روایی (اعتبار)صوری است.
پاسخگوی گرامی با عرض سلام و خسته نباشید:
احتراماً در زیر عباراتی در باره نحوه برخورد والدین با فرزندانشان آورده شده است . لطفا جملات زیر را به دقت بخوانید و با توجه به مقیاس زیر میزان موافقت خود را با هر کدام از آنها مشخص کنید. لطفا تا جایی که ممکن است هیچ موردی را بدون پاسخ نگذارید.
اطلاعات مربوط به پاسخگو:
سن: مدرک تحصیلی: ابتدایی□ سیکل□ دیپلم□ فوق دیپلم□ لیسانس□ لیسانس به بالا□ شغل:
عباراتکاملا مخالفممخالفمتقریبا مخالفمموافقمکاملا موافقموالدین باید به بچه های خود اجازه دهند تا هر آن چه را که می خواهند، انجام دهند.بچه ها باید فقط از آن چه والدینشان می گویند، پیروی کنند، در غیر اینصورت بادی آنها را تنبیه کرد.اگر به مشکلات بچه ها توجه شود، این دردسر را به دنبال داردکه آنها گستاخ تر شده و انتظارات بیشتری از والدین خواهند داشت.هرگاه والدین تصمیمی برای بچه ها بگیرند، باید دلایل آن را به آن ها بگویند.اگر بچه ها نسبت به محدودیت های ایجاد شده در خانواده اعتراضی داشتند، والدین باید با صحبت کردن، آن ها را قانع کنند.والدین نباید در کارهای مربوط به بچه ها دخالت کنند، چون بچه ها به طور ذاتی راه خودشان را پیدا می کنند.اگر بچه ها کاملا مطابق میل والدین خود رفتار کنند، در آینده افراد موفقی خواهند شد. بچه ها باید کاری را که والدین از آن ها انتظار دارند، انجام دهند. اما اگر انتظارات والدین غیر قابل قبول بود، باید بتوانند آن را آزادانه با والدین خود مطرح کنند.وقتی والدین از بچه ها می خواهند تا کاری را انجام دهند، بچه ها باید بدون چون و چرا آن را انجام دهند.والدین نباید بچه ها را در منزل محدود کنند، بلکه باید آن ها را آزاد بگذارند تا تمام لوازم اطراف خود را دستکاری کنند.هرگاه بچه ها بر خلاف میل والدین رفتار کردند، والدین باید به جای تنبیه آنها را راهنمایی کنند. والدین خیلی زود باید به بچه ها بفهمانند که رئیس خانواده کیست.عباراتکاملا مخالفممخالفمتقریبا مخالفمموافقمکاملا موافقم والدین باید در تصمیم گیری های مربوط ب خانواده فقط آن چه را که خواست بچه ها است، انجام دهند. اگر والدین رفتار و خواست های بچه ها را محدود نکنند، بیشتر مشکلات حل می شود.والدین باید هنگام تصمیم گیری در مورد مسائل و برنامه های خانواده نظر بچه ها را دخالت دهند و از آنها نیز نظر خواهی کنند. والدین باید با بچه هایی که با نظر آنها مخالفت می کنند، به شدت برخورد نمایند. والدین باید به بچه ها اجازه دهند تا خودشان در کارها تصمیم گیرنده باشند. شوخی و بازی کردن بچه ها در حضور والدین، توهین به آنهاشت. بچه ها به بازی و تفریح نیاز دارند، برای این کار والدین باید به آن ها اجازه دهند تا هروقت که دلشان خواست از منزل خارج شوند. باید به بچه ها اجازه داده شود که اگر فکر می کنند نظرشان از نظرات والدین خود بهتر است، آن را ابراز کنند. وقتی بچه ها مرتکب اشتباهی می شوند، هیچ گاه نباید آن ها را سرزنش کرد. اگر والدین تصمیمی برخلاف میل بچه ها گرفتند، باید با بچه ها گفتگو کنند و حتی اگر در تصمیم خود اشتباه کرده بودند، آن را بپذیرند. گاهی اوقات والدین باید با بچه ها سازش کنند، نه این که همیشه انتظار داشته باشند که بچه ها با آنها سازش نمایند. بچه ها را باید آزاد گذاشت تا خودشان تجربه کنند. بعضی از بچه ها ذاتا بد هستند و باید طوری تربیت شوند که از والدین خود بترسند. بچه ها وقتی بزرگ شوند، از سخت گیری والدین خود سپاسگزاری خواهند کرد. وقتی بچه ها دچار مشکل و دردسر می شوند (کار خطایی انجام می دهند) باید بدانند که با مطرح کردن آن مشکل برای والدین خود، تنبیه نمی شوند. در مجالس و میهمانی ها باید بچه ها را آزاد گذاشت تا محیط اطراف خود را دستکاری کنند تا حس کنجکاوی آن ها ارضا شود. بچه ها جدی و کوشا نخواهند بود، مگر این که درباره کارهای آنها سخت گیری کنیم. هر چند بچه ها تجربه کمی دارند، اما گاهی اوقات نظر آن ها بهتر از نظر والدین است.