مقاله تاثير-ورزش-بر-فعاليت-هاي-رواني-34-ص (docx) 35 صفحه
دسته بندی : تحقیق
نوع فایل : Word (.docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحات: 35 صفحه
قسمتی از متن Word (.docx) :
تاثير ورزش بر فعاليت هاي رواني
روانشناسان پيرو مكتب گشتالت كه بر ساير روانشناسان و كارشناسان تعليم و تربيت نفوذ دارند، بر اين نكته تأكيد ميكنند كه هر فردي در محيط خود بهصورت يك كل عمل ميكند و بنابر اين رفتاري هماهنگ با محيط خود دارد. هال و ليندسي احساس روانشناسان پيرو مكتب گشتالت را بهخوبي بيان ميكنند: اندام انسان هميشه بهصورت يك كل واحد عمل ميكند نه بهصورت يك سري بخشهاي جدا از هم. ذهن و بدن از هم جدا نيستند، نه ذهن از عناصر و استعدادهاي مختلف تشكيل شده است و نه بدن از اندامها و بخشهاي متفاوت بهوجود آمده است. اندام انسان واحدي يكپارچه است و هر بخش آن به تنهايي ميتواند بر كل اندام اثر بگذارد. تئوري ديگر در اين زمينه مبتني بر مفهوم ادراكيـحركتي است كه در سال 1960 توسط كفارت بيان شد. او بر رشد كامل ادراكيـحركتي كودك تأكيد ميورزد و اظهار ميدارد كه مشكلات يادگيري بعضي از كودكان از زماني آغاز ميشود كه كليه رفتارهاي آنها بهطور بنيادي رفتار حركتي است و مشكلات مذكور بر اثر قطع روند رشد ادراكيـحركتي رخ ميدهد. روان و جسم انسان، پديده واحدي را تشكيل ميدهند كه به هم آميخته و با هم پيوند يافتهاند و تربيت بدني دانش سلامت و تندرستي است كه رشد همه جانبهي فرد را از طريق پرورش قواي جسماني عهدهدار ميباشد. فعاليت منظم ورزشي و جسماني، روي انسان، به طرق مختلف تأثير ميگذارد و تأثير كلي، افزايش ظرفيت انجام كار جسماني است.
بايد توجه كرد كه ورزش از نظر متخصصان تعليم و تربيت به منزلهي يك ابزار قوي تربيتي مطرح است. پرداختن به ابعاد سازندهي ورزش در جهت سلامتي جسماني، رواني، اجتماعي و فرهنگي نسل جديد نقش مهمي ايفا ميكند. عادت كردن به ورزش به عنوان يك عامل مهم از نقطه نظر سلامتي، ميتواند زندگي دانشجویان را تحت تأثير قرار دهد. زيرا، بدون ترديد، شركت در برنامههاي ورزشي، كسب قدرت بدني، صحت و سلامت جسمي، آثار و نتايج رواني اجتماعي قابل ملاحظهاي به ارمغان ميآورد. سازگاري فرد با محيط اجتماعي كه هدف عمدهي اجتماعي شدن، است با ارتباط سالم و مؤثري كه بين فرد و جامعه برقرار ميشود، محقق ميسازد. عبارت اجتماعي شدن، فرايندي را توصيف ميكند كه طي آن، افراد قوانين رفتاري، سيستمهاي اعتقادي و نگرشهايي را كسب ميكنند كه شخص را آماده ميكند تا بهعنوان يكي از اعضاي جامعه بهطور مؤثر عمل كند. ورزش ميتواند وسيلهاي براي اجتماعي شدن نيز باشد، يعني بر رشد نگرشهاي اجتماعي، ارزشها و رفتار، مؤثر واقع شود. وانس (1980) در يك پژوهش تجربي در فرانسه نشان داد كه اثرات تربيت بدني و ورزش دانشآموزان را تحت تأثير قرار ميدهد. نتايج نشان داد، دانشآموزاني كه ورزش ميكنند، در وضع مطلوبتري نسبت به گروه كنترل (غيرورزشكار) قرار دارند. آنها نه تنها از نظر تحصيلي بهتر بودند، بلكه در برابر فشار عصبي آسيب كمتري ديدند و نسبت به سن خود از رشد و تكامل خوبي برخوردار بودند.