پاورپوینت آمایش سرزمین . (pptx) 24 اسلاید
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید: 24 اسلاید
قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :
بنام خدا
موضوع کنفرانس: آمایش سرزمین
آمای یعنی آراینده و آمایش اسم مصدر آمای، به معنی هنر یا فن جای دادن با نظم و ترتیب و آراسته كردن و همراه با آینده نگری انسانها، فعالیتها، زیر ساختها و وسایل ارتباطی در خدمت انسانها در فضای کشور با در نظر گرفتن الزامات طبیعی، انسانی و اقتصادی می باشد. در معنای دیگر آمایش یعنی تخصیص جمعیت و فعالیت به نواحی گوناگون سرزمین که به عنوان هدف اصلی سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور عنوان شده است.
سزمین یا منطقه برنامه ریزی
كليسون منطقه برنامه‌ريزي را واجد شرايط زير مي‌داند:
- ساختار اقتصادي ـ اجتماعي و فضايي همگن يا به هم پيوسته‌اي داشته باشد.
- دست كم واجد يك مركز رشد باشد.
- در حل مشكلات اقتصادي و برنامه‌ريزي داراي وحدت رويه بوده و در اجراي تصميمات و برنامه‌ها تمركز داشته باشد.
- وسعت آن به حدي باشد كه بتوان برنامه‌هايي براي سامان دادن توزيع انسانها و فعاليت‌ها، و اجراي طرح‌هايي در مقياس وسيع اقتصادي تدوين و اجرا كرد.
موضوع آمایش سرزمین در ایران در سال 1345 در موسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی دانشگاه تهران با نوشتن مقاله ای تحت عنوان "تنظیم فضای اقتصادی کشور" پایه ریزی شد و در سال 1353 مرکز آمایش سرزمین تاسیس گردید.
آمایش سرزمین از نوع برنامه ریزی بلند مدت و راهبردی است
آمايش سرزمين به عنوان بالادست ترين سند توسعه کشور از جايگاه خاصي در نظام برنامه ريزي کشور برخوردار است
به لحاظ مفهوم آمايش سرزمين ايجاد تعادل بين سه عنصر انسان، فضا و فعاليت تعريف شده و مقوله آمايش، تلفيقي از سه علم اقتصاد، جغرافيا و جامعه شناسي است، ضمن آنکه ظهور رويکرد آمايش سرزمين در نظام برنامه ريزي کشور ماحصل ضرورت هايي بود که از ديرباز در نظام برنامه ريزي احساس مي شد.
آمايش به معني آميختن و آراسته كردن و منظور بهره وري منطقي و مطلوب از امكانات بالقوه هر سرزمين و نظم دادن به فضا و سرزميني است كه در آن زندگي مي كنيم.
مشكلات زيست محيطي پيرامون ما نشان مي دهد كه در مديريت و برنامه ريزي بايد به نقش مكان و محيط جغرافيايي توجه بيشتري داشت و بي توجهي به بعد مكاني تصميم گيريها سبب افزايش نابرابريهاي اجتماعي و اقتصادي و بر هم خوردن تعادل هاي منطقه اي مي شود.
آمايش سرزمين در حال حاضر شامل سازماندهي اقتصادي، اجتماعي فرهنگي و محيط‌زيستي، به منظور تحقق آينده‌اي مطلوب پيشنهاد مي‌شود
علاوه بر روابط افقي كه در ارتباط ميان نظام برنامه‌ريزي و نظام اجرايي كشور در قالب سطوح مختلف برنامه (اعم از بلندمدت / ميان مدت / كوتاه مدت) وجود دارد، وجود ارتباطاتي عمودي در درون نظام برنامه‌ريزي كه جايگاه هريك از سطوح برنامه را تبيين نموده و چگونگي تاثيرگذاري و تاثيرپذيري اين سطوح را از يكديگر تشريح مي‌نمايد ضروري است
براساس تقسيم‌بندي چهار سطح برنامه‌ريزي را مي‌توان از هم تفكيك كرد:
1 ـ خرد
2ـ كلان
3ـ توسعه
4ـ آمايش
توسعه : از قوه به فعل در آمدن استعدادها ، توانايي‌ها و جرياني چندبُعدي است . سياسي ، اجتماعي ، فرهنگي و اقتصادي كه براي به فعل در آوردن استعدادها نياز به برنامه‌ريزي است .
برنامه‌ريزي آموزشي شامل پيش‌بيني‌هاي كلان و كلي است كه كل نظام آموزش و پرورش را در بر مي‌گيرد و جزيي از برنامه‌ي توسعه است
توسعه در مفهوم، حركت به سمت بهبودي و تغيير شرايط از وضع كنوني به شرايطي مطلوبتر، در حقيقت، جنبه هدفمند آرماني‌تري را به نمايش مي‌گذارد
اهداف تعيين‌شده در برنامه‌ريزيهاي سطوح مختلف حاكي از جايگاه بالاي آمايش بعنوان چارچوب توسعه بلندمدت كشور و در واقع راهنماي تدوين ساير سطوح برنامه‌ريزي است.
بهره‌وري از منابع و ظرفيت‌هاي اقتصادي و اجتماعي و محيطي سرزمين هدف اصلي آمايش سرزمين است كه ساير اهداف سطوح توسعه، كلان و خرد را نيز در برمي‌گيرد در واقع رسيدن به هدف آمايش در يك افق بلندمدت 20 ساله مستلزم رسيدن به اهداف برنامه‌هاي 5 ساله، سالانه، بخشي و منطقه‌اي است و ضروري است جهت‌گيري اين برنامه‌ها در راستاي اهداف آمايش صورت گيرد.