دانلود پرسشنامه حساسیت خانواده به فرزند

دانلود پرسشنامه حساسیت خانواده به فرزند (docx) 11 صفحه

دسته بندی : تحقیق

نوع فایل : Word (.docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحات: 11 صفحه

قسمتی از متن Word (.docx) :

پرسشنامه حساسیت خانواده به فرزند 101از وقتي بچه دار شده ام. 1- اغلب بيمار بوده ام. 2- حالم زياد خوب نبوده. 3- نسبتا فرقي نكرده است. 4- وضع سلامتم تغييري نكرده است. 5- وضع سلامتم بهتر شده است. روش نمره گذاری و تفسیر: این پرسشنامه دارای 101 سو.ال بوده که گزینه های آن بر اساس طیف لیکرت طراحی شده اند. در تمامی سوالات به جز سوالات 15، 16، 40، 41، 42، 43، 57، 58، 59، 60، 61 و 101 گزینه کاملا مخالفم 1 نمره، گزینه مخالفم 2 نمره، گزینه مطمئن نیستم 3 نمره، گزینه موافقم 4 نمره و گزینه کاملا موافقم 5 نمره را کسب خواهد کرد. اما در سوالات 15، 16، 40، 41، 42، 43، 57، 58، 59، 60، 61 و 101 گزینه های 1، 2، 3، 4،و 5 به ترتیب نمره های 1، 2، 3، 4، و 5 را کسب خواهند نمود. هر چه جمع کلی نمرات پرسشنامه بیشتر باشد، بیانگر حساسیت بیشتر والدین به فرزند خواهد بود. ماخذ :آزمایشگاه روان شناسی دانشگاه شهید بهشتی خواهشمند است پس از خواندن هر سئوال، درجه توافق خود را با كشيدن يك ضربدر روي شماره اي كه با احساس شما بيشترين مطابقت را دارد، در پاسخنامه مشخص كنيد. نام و نام خانوادگي ::……………………. سن ::……………………. شغل :……………………. ميزان تحصيلات :…………………….نام و نام خانوادگي آزمونگر :……………………. تاريخ و محل اجرا :…………………. ردیفعباراتکاملا مخالفممخالفممطمئن نیستمموافقمکاملا موافقم1وقتي فرزندم چيزي را مي خواهد معمولا سعي مي كنم كه آن را به دست بياورم.2فرزندم آنقدر فعال است كه مرا به كلي درمانده كرده است.3فرزندم نامنظم به نظر مي رسد و به سادگي حواسش پرت مي شود.4نسبت به اغلب بچه هاي ديگر، تمركز و توجه براي فرزندم مشكل است.5فرزندم مي تواند بيش از ده دقيقه خود را با يك اسباب بازي مشغول كند.6بيش از حد انتظار من حواس فرزندم پرت است. 7فرزندم فعال تر از حد انتظار من است.8هنگام لباس پوشيدن يا حمام رفتن، فرزندم مدام وول مي زند و ايجاد ناراحتي مي كند.9وقتي فرزندم چيزي مي خواهد، مي توان به آساني او را از آن منصرف كرد.10فرزندم كمتر كارهايي را انجام مي دهد كه بتواند مرا خوشحال كند.11بيشتر مواقع احساس مي كنم كه فرزندم دوستم دارد و دلش مي خواهد پيش من باشد.12گاهي احساس مي كنم كه فرزندم دوستم ندارد و دلش نمي خواهد كه پيش من باشد.13گشاده رويي فرزندم نسبت به من، كمتر ازآن است كه من انتظار دارم.14وقتي كارهايي را براي فرزندم انجام مي دهم، احساس مي كنم كه ارزش زيادي براي آنها قائل نيست.15كداميك از جمله هاي زير فرزند شما را بهتر توصيف مي كند.1- تقريبا هميشه دوست دارد با من بازي كند. 2- گاهي دوست دارد با من بازي كند. 3- برايش فرقي نمي كند كه با من بازي كند. 4- معمولا دوست ندارد با من بازي كند. 5- تقريبا هرگز دوست ندارد با من بازي كند.16ناراحتي و گريه هاي فرزند من:1- بسيار كمتر از آن كه انتظار دارم. 2- كمتر از آن است كه انتظار دارم. 3- تقريبا همان اندازه أي است كه انتظار دارم. 4- بيش از آن است كه انتظار دارم. 5- تقريبا دائمي است.17به نظر مي رسد كه ناراحتي و گريه فرزندم من، از اغلب بچه هاي ديگر بيشتر است.18وقتي فرزندم بازي مي كند اغلب لبخند نمي زند ( نمي خندد).19وقتي از خواب بيدار مي شود، معمولا بد خلق است.20احساس مي كنم كه فرزندم دمدمي مزاج است و به آساني برافروخته مي شود.21ظاهر فرزندم متفاوت از چيزي است كه انتظار داشته ام و اين مسئله گاهي مرا ناراحت مي كند.22به نظر مي رسد كه فرزندم برخي از چيزهايي را كه ياد گرفته فراموش مي كند و دوباره كارهايي را انجام مي دهد كه مخصوص بچه هاي كم سن تر است.23بنظر مي رسد كه فرزندم بتواند با همان سرعتي ياد بگيرد كه بيشتر بچه ها ديگر مي توانند ياد بگيرند.24بنظر نمي رسد كه فرزندم به اندازه بچه هاي ديگر بخندد.25تعداد بسيار كمي از كارهاي فرزندم مرا نارحت مي كند.26توانايي فرزندم در حد انتظار من نيست.27فرزندم در آغوش گرفتن و ناز و نوازش را زياد دوست ندارد.28وقتي فرزندم را از بيمارستان به منزل آوردم ترديد داشتم كه توانايي مراقبت از او را داشته باشم.29والد بودن سخت تر از آن است كه فكر مي كردم.30وقتي از فرزندم مراقبت مي كنم خود را تواناتر و بالا تر از هر چيز احساس مي كنم.31نسبت به بيشتر بچه ها عادت به تغيرات در برنامه ها يا در منزل براي فرزندم سخت تر است.32وقتي چيزي را كه دوست ندارد اتفاق مي افتد، عكس العملهاي شديدي از خود نشان دهد.33گذاشتن فرزندم با كسي ديگر در منزل معمولا مشكل است.34در برابر كوچكترين چيزها، فرزندم به آساني برافروخته مي شود.35صداهاي بلند و نور زياد توجه فرزندم را به آساني جلب مي كنند و عكس العمل شديدي را در او بوجود مي آورند.36تنظيم برنامه خواب وغذاي فرزندم سخت تر از آن بود كه انتظار داشتم.37معمولا فرزندم مدتي از يك اسباب بازي جديد اجتناب مي كند قبل از آنكه با آن بازي كند.38براي فرزندم بسيار سخت است و مدتها طول مي كشد تا به چيزهاي جديد عادت كند.39وقتي فرزندم با غريبه ها مواجه مي شود احساس ناراحتي نمي كند.40وقتي برافروخته مي شود :1- به آساني آرام مي شود. 2- تقريبا آرام كردن او مشكل است. 3- ايجاد آرامش در او سخت تر از آن است كه من انتظار دارم. 4- آرام كردن او بسيار مشكل است. 5- هيچ يك از كارهاي من به آرام كردن او كمك نمي كند.41به اين نتيجه رسيدم كه وادار كردن يا منع كردن فرزندم از انجام كاري :1- بسيار سخت تر از انتظار من است. 2- كمي سخت تر از حد انتظار من است. 3- تقريبا از اندازه انتظار من سخت تر است 4- كمي آسان تر از حد انتظار من است. 5- بسيار آسان تر از حد انتظار من است42با دقت فكر كنيد و تعداد كارهايي را كه فرزندتان انجام مي دهد و باعث ناراحتي شما مي شود مشخص كنيد مانند اتلاف وقت، گوش ندادن به حرف، بيش فعالي گريه، مزاحمت، دعوا، نق زدن ….. 1- 1تا 3 مورد 2- 4 تا 5 مورد 3- 6 تا 7 مورد 4- 8 تا 9 مورد 5- 10 و بيشتر 43گريه فرزندم معمولا :1- كمتر از 2 دقيقه طول مي كشد. 2- 2 تا 5 دقيقه طول مي كشد. 3- 5 تا 10 دقيقه طول مي كشد. 4- 10 تا 15 دقيقه طول مي كشد. 5- بيش از 15 دقيقه طول مي كشد. 44بعضي از كارهاي فرزندم به شدت مرا ناراحت مي كند. 45مشكلات مربوط به سلامت فرزندم، بيش از حد انتظار من هستند.46هر اندازه فرزندم بزرگتر و مستقل تر مي شود، نگراني من هم از اينكه آسيب ببيند يا دچار ناراحتي شود، افزايش مي يابد.47بزرگ شدن فرزندم بيش از حد انتظار من، درد سرهايي را ايجاد كرده است.48بنظرمي رسدكه مراقبت از فرزندم بسيار سخت تر از اغلب بچه هاي ديگراست.49فرزندم دائم به من آويزان است.50خواسته هاي فرزندم از من، بيشتر از اغلب بچه هاي ديگر است.51بدون برخورداري از كمك ديگران، نمي توانم تصميم بگيرم.52مشكلات من در بزرگ كردن فرزندانم بسيار بيشتر از حد انتظار است.53از والد بودن ( پدر يا مادر ) لذت مي برم.54وقتي مي خواهم فرزندم كاري را انجام دهد يا انجام ندهد، احساس مي كنم كه دراغلب مواقع موفق هستم.55وقتي آخرين فرزندم را از بيمارستان به خانه آوردم، احساس كردم نمي توانم آنطور كه فكر مي كردم از وي مراقبت كنم و به كمك احتياج داشتم.56اغلب احساس مي كنم كه نمي توانم كارها را به خوبي انجام دهم.57وقتي به خودم به عنوان يك والد فكر مي كنم عقيده دارم كه :1- مي توانم از عهده اغلب چيزها به خوبي برآيم. 2- نمي توانم از عهده اغلب چيزها به خوبي بر آيم. 3- گاهي ترديد دارم اما فكر مي كنم كه از عهده اغلب چيزها بدون هيچ مسئله أي بر آيم. 4- ترديد دارم كه بتوانم از عهده كارها برآيم. 5- فكر نمي كنم كه به هيچ وجه بتوانم از عهده كارها برآيم.58احساس مي كنم كه من :1- والد بسيار خوبي هستم. 2- بهتر از يك والد متوسط هستم. 3- يك والد متوسط هستم. 4- يك والد خوب نيستم. 5- كسي هستم كه براي والد بودن مشكلاتي دارد. 59بالاترين سطح تحصيلي خود را ( مادر ) مشخص كنيد. مادر :1- كلاس اول تا سوم راهنمايي. 2- كلاس سوم راهنمايي تا ديپلم. 3- مدرسه حرفه أي يا هر فوق ديپلم ديگر. 4- ليسانس. 5- فوق ليسانس يا رشته هاي تخصصي.60بالاترين سطح تحصيلي خود را ( پدر) مشخص كنيد. پدر:1- كلاس اول تا سوم راهنمايي. 2- كلاس سوم راهنمايي تا ديپلم. 3- مدرسه حرفه أي يا هر فوق ديپلم ديگر. 4- ليسانس. 5- فوق ليسانس يا رشته هاي تخصصي.61فهميدن آنچه كه فرزند شما مي خواهد يا نياز دارد، تا چه اندازه أي براي شما آسان است. 1- خيلي آسان. 2- آسان. 3- گاهي آسان. 4- بسيار سخت. 5- معمولا نمي توانم مسئله را بفهمم. 62خيلي طول مي كشد تا والدين به احساسات گرم و صميمي نسبت به فرزند خود دست يابند.63من انتظار داشتم كه احساساتم نسبت به فرزندم، گرم تر و صميمي تر از احساس كنوني ام باشد و اين مسئله مرا ناراحت مي كند.64گاهي فرزندم فقط براي اينكه مرا آزار دهد، كارهاي ناراحت كننده مي كند.65وقتي جوان بودم بغل كردن يا مراقبت از كودكان هرگز برايم راحت نبود.66فرزندم مي داند كه من مادر ( يا پدر ) او هستم و از من بيش از ديگران انتظار دارد.67تعداد فرزندان من در حال حاضر خيلي زياد است.68بيشتر وقت زندگي من، صرف كارهايي براي فرزندم مي شود.69هرگز انتظار نداشتم بخش عمده أي از زندگيم را براي رفع احتياجات فرزندم صرف كنم.70احساس مي كنم كه مسئوليت هايم به عنوان والد ( مادر يا پدر ) مرا در دام خود اسير كرده است.71اغلب احساس مي كنم كه زندگيم وقف ارضاي نيازهاي فرزندم شده است.72از وقتي اين بچه به دنيا آمده نتوانسته ام كارهاي جديد و متفاوتي را انجام دهم.73از وقتي بچه دار شده ام احساس مي كنم كه هرگز نتوانسته ام كارهاي مورد علاقه ام را انجام دهم.74به سختي مي توانم در منزلمان جايي را پيدا كنم تا در آنجا تنها باشم.75وقتي درباره خودم به عنوان والد ( مادر يا پدر ) فكر مي كنم اغلب احساس بدي بدي نسبت به خودم دارم يا احساس گنهكاري مي كنم.76در مورد آخرين لباسي كه براي خودم خريدم احساس ناراحتي مي كنم.77وقتي فرزندم بيش از حد ناراحتي يا بد رفتاري مي كند، خود را مسئول مي دانم و مانند اين است كه كاري را به درستي انجام نداده ام78هر بار كه فرزندم اشتباهي مي كند، خود را واقعا مقصر مي دانم.79اغلب درباره چگونگي احساسم نسبت به فرزندم، احساس گناه مي كنم.80چيز هاي بسيار كمي درمورد زندگيم مرا نگران مي كنند.81پس از ترك بيمارستان با نوزادم، غمگين تر و افسرده تر از آن بودم كه انتظار داشتم.82وقتي نسبت به فرزندم عصباني مي شوم در نهايت احساس گناه مي كنم و اين احساس مرا ناراحت مي كند.83تقريبا يكماه پس از آنكه فرزندم را از بيمارستان به خانه آوردم، احساس كردم كه بيش از حد انتظار غمگين و افسرده ام.84از وقتي فرزندم به دنيا آمده، از كمك و حمايت همسرم ( يا دوستانم ) در حدي كه انتظار داشتم برخوردار نبوده ام.85بچه دار شدن، بيش از حد انتظار، مشكلاتي در روابط با همسرم ايجاد كرده است86از وقتي بچه دار شده ام من و همسر ( يا دوستانم ) نتوانسته ام بسياري از كارها را با هم انجام دهيم.87از وقتي بچه دار شده ام من همسرم، آنطور كه از يك خانواده انتظار مي رود، اوقات زيادي را با هم نمي گذرانيم.88از وقتي آخرين فرزندم به دنيا آمده است به مسائل جنسي رغبت كمتري دارم.89بنظر مي رسد كه بچه دار شدن، تعداد مسائلي را كه با خانواده همسرم و خويشاوندان داشته ايم افزايش داده است.90بچه داشتن، پر خرج تر از بوده است كه انتظار داشتم.91من احساس مي كنم كه تنها و بدون دوست هستم.92وقتي به مهماني مي روم معمولا انتظار ندارم كه به من خوش بگذرد.93رغبت و توجه من نسبت به ديگران، مانند گذشته نيست.94اغلب احساس مي كنم كه افراد همسالم از معاشرت با من خوششان نمي آيد.95وقتي در مراقبت با فرزندم با مشكلي مواجه مي شوم، افراد زيادي هستند كه مي توانم از آنها كمك يا راهنمايي بخواهم.96از وقتي بچه دار شده ام كمتر مي توانم دوستانم را ببينم يا دوستان جديدي پيدا كنم.97در شش ماه گذشته، بيمار تر از معمول بوده ام و يا بيش از معمول درد و رنج داشته ام.98از لحاظ جسماني حالم اغلب خوب است.99بچه دار شدن، تغييراتي را در من ايجاد كرده.100چيزها برايم مانند گذشته لذت بخش نيست