مبانی نظری وپیشینه تحقیق سوگیری توجه

مبانی نظری وپیشینه تحقیق سوگیری توجه (docx) 15 صفحه


دسته بندی : تحقیق

نوع فایل : Word (.docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحات: 15 صفحه

قسمتی از متن Word (.docx) :

پیشینه‌ی سوگیری توجه رابینسون و بریدج (1993 و 2001) ADDIN EN.CITE معتقدند که سوگیری توجه یک آمادگی ویژه جهت پردازش محرک مشخصی در رقابت با سایر محرک‌هاست که توسط ارزش تشویقی محرک خوشایند راه اندازی می‌شود (اسکن میکرز و همکاران، 2007) ADDIN EN.CITE . پژوهش‌ها نشان می‌دهد که مصرف منظم مواد اعتیاد آور و وابستگی به آن معمولاً با واکنش نشان دادن به محرک‌های مرتبط با مواد همراه می‌شود (فیلد و ککس،2008) ADDIN EN.CITE . مواجهه مکرر با مواد اعتیادی نسبتاً به طور خودکار گرایشات نزدیکی به محرک‌های مرتبط با مواد را راه اندازی می‌کنند تا گرایشات اجتناب از این محرک‌ها را (کوساین و همکاران، 2011) ADDIN EN.CITE . واژه‌ها و تصاویر و محرک‌های شنیداری مرتبط با عمل مصرف مواد، توجه فرد معتاد را تسخیر می‌کنند و فرد معتاد نیز به سختی می‌تواند توجه خود را از قید این محرک‌ها رها کند. بدین ترتیب فرد با برانگیختگی جسمانی و وسوسه ذهنی به آن موقعیت واکنش نشان می‌دهد. این مشاهده شده است که نشانه‌های مرتبط با مواد می‌تواند یک پاسخ بسیار مشابه با پاسخی که توسط خود مواد در حوزه‌های حافظه فعال، حس‌ها، هیجان‌ها و رخدادهای مرتبط ایجاد می‌شود را به وجود آورد (کلی، شیلتز و لاندری ، 2005؛ ADDIN EN.CITE به نقل از گاردینی و همکاران ،2009) ADDIN EN.CITE . محرک‌های مرتبط با مواد می‌توانند خاطره‌های رویدادهای مرتبط با مواد را فراخوانی کنند و بدین ترتیب می‌توانند باعث برانگیختگی هیجانی در افراد با تاریخچه سوء مصرف مواد شوند (سل و همکاران 2000؛ ADDIN EN.CITE به نقل از گاردینی و همکاران،2009) ADDIN EN.CITE ؛ امری که در سوگیری حافظه‌ی آن‌ها متبلور می‌شود (کلین، نلسون و آنکر، 2012) ADDIN EN.CITE . در کل یافته‌ها نشان می‌دهند که افراد وابسته به سیگار به طور خودکار و غیر ارادی به سوی نشانه‌های مرتبط با سیگار جهت گیری دارند (ودریل و همکاران، 2012) ADDIN EN.CITE . در مطالعه‌ی گاردینی و همکاران (2009) ADDIN EN.CITE مشاهده شد که معتادانی که با درمان‌های جانشین مخدر و اجتماعی(انجمن درمانی) درمان شده‌اند سوگیری کمتری نسبت به نشانه‌های مرتبط با مواد نشان می‌دهند گاردینی و همکاران(2009) این نتیجه را به این شکل تبیین می‌کنند که درمان ممکن است سوگیری توجه نسبت به نشانه‌های مرتبط با مواد را کاهش دهد، امری که به نظر می‌رسد نقش مهمی را در حصول پیامدهای مثبت در درمان اعتیاد بازی می‌کند. در نتیجه فرض بر این است که با دستکاری و اصلاح سوگیری توجه در افراد معتاد بتوان میزان خطر عود کمتری را در آینده انتظار داشت. همچنین گاردینی و همکاران معتقدند که ممکن است تفاوت در میزان سوگیری توجه در بین معتادین فعال با گروه‌های درمان شده ناشی از این امر باشد که افراد ترک کرده ادراک دسترس پذیری مواد را دیگر ندارند، پس وسوسه ذهنی کمتری را تجربه می‌کنند و این امر باعث تفاوت در سوگیری توجه این گروه‌ها می‌شود. سوگیری توجه ممکن است از سه راه در مصرف مواد و عود دخالت کند. نخست، ثبات رفتارهای اعتیادی ممکن است نتیجه افزایش آگاهی از حضور نشانه‌های مربوط به مواد در محیط باشد. این فرآیند خودکار باعث می‌شود که این نشانه‌ها زودتر پردازش شوند. دوم، زمانی که نشانه‌های مربوط به مواد در محیط وجود داشته باشند، به طور خودکار پردازش می‌شوند و دور کردن توجه از این نشانه‌ها دشوار است. سوم ، محدودیت ظرفیت توجه و تمرکز خودکار روی نشانه‌های مربوط به مواد، اختلال در پردازش سایر نشانه‌ها را در محیط کار در پی دارد (فرانکن،2003؛ به نقل از رحمانیان و همکاران، 1385). پیشینه اصلاح سوگیری توجه این ایده که سوگیری توجه را با استفاده از ابزار اصلاح سوگیری توجه دستکاری کنند از مک لئود و همکاران در تحقیق با اختلالات اضطرابی گرفته شده است(مک لئود، رادرفورد، کمپل، ابس ورتی و هولکر، 2002؛ متیوز و مک لئود، 2002؛ ADDIN EN.CITE به نقل از اسکن میکرز و همکاران، 2007) ADDIN EN.CITE . کنترل مؤثر و اصلاح پاسخ به نشانه‌های مواد یک راهبرد درمانی مؤثر جهت پیشگیری از ادامه مصرف مواد و کم کردن خطر عود در نظر گرفته می‌شود (فولکو، فاولر و وانگ، 2004؛ ADDIN EN.CITE به نقل از گاردینی و همکاران، 2009) ADDIN EN.CITE . اصلاح سوگیری توجه در دو حوزه در ارتباط با اعتیاد انجام شده است: الکل (فیلد و همکاران، 2007؛ فیلد و ایست وود، 2005؛ صالحی فدردی و ککس، 2009؛ اسکن میکرز و همکاران، 2007) PEVuZE5vdGU+PENpdGUgRXhjbHVkZUF1dGg9IjEiIEV4Y2x1ZGVZZWFyPSIxIiBIaWRkZW49IjEi PjxBdXRob3I+RmllbGQ8L0F1dGhvcj48WWVhcj4yMDA1PC9ZZWFyPjxSZWNOdW0+MTg8L1JlY051 bT48cmVjb3JkPjxyZWMtbnVtYmVyPjE4PC9yZWMtbnVtYmVyPjxmb3JlaWduLWtleXM+PGtleSBh cHA9IkVOIiBkYi1pZD0icjIyNTB4Mnc1OXZyZmllMmRhYXY1NTB3ZXB3eGEwdmEwd2V4Ij4xODwv a2V5PjwvZm9yZWlnbi1rZXlzPjxyZWYtdHlwZSBuYW1lPSJKb3VybmFsIEFydGljbGUiPjE3PC9y ZWYtdHlwZT48Y29udHJpYnV0b3JzPjxhdXRob3JzPjxhdXRob3I+RmllbGQsIE0uPC9hdXRob3I+ PGF1dGhvcj5FYXN0d29vZCwgQi48L2F1dGhvcj48L2F1dGhvcnM+PC9jb250cmlidXRvcnM+PHRp dGxlcz48dGl0bGU+RXhwZXJpbWVudGFsIG1hbmlwdWxhdGlvbiBvZiBhdHRlbnRpb25hbCBiaWFz IGluY3JlYXNlcyB0aGUgbW90aXZhdGlvbiB0byBkcmluayBhbGNvaG9sPC90aXRsZT48c2Vjb25k YXJ5LXRpdGxlPlBzeWNob3BoYXJtYWNvbG9neTwvc2Vjb25kYXJ5LXRpdGxlPjwvdGl0bGVzPjxw ZXJpb2RpY2FsPjxmdWxsLXRpdGxlPlBzeWNob3BoYXJtYWNvbG9neTwvZnVsbC10aXRsZT48L3Bl cmlvZGljYWw+PHBhZ2VzPjM1MC0zNTc8L3BhZ2VzPjx2b2x1bWU+MTgzPC92b2x1bWU+PG51bWJl cj4zPC9udW1iZXI+PGRhdGVzPjx5ZWFyPjIwMDU8L3llYXI+PC9kYXRlcz48aXNibj4wMDMzLTMx NTg8L2lzYm4+PHVybHM+PC91cmxzPjwvcmVjb3JkPjwvQ2l0ZT48Q2l0ZSBFeGNsdWRlQXV0aD0i MSIgRXhjbHVkZVllYXI9IjEiIEhpZGRlbj0iMSI+PEF1dGhvcj5GaWVsZDwvQXV0aG9yPjxZZWFy PjIwMDc8L1llYXI+PFJlY051bT4xOTwvUmVjTnVtPjxyZWNvcmQ+PHJlYy1udW1iZXI+MTk8L3Jl Yy1udW1iZXI+PGZvcmVpZ24ta2V5cz48a2V5IGFwcD0iRU4iIGRiLWlkPSJyMjI1MHgydzU5dnJm aWUyZGFhdjU1MHdlcHd4YTB2YTB3ZXgiPjE5PC9rZXk+PC9mb3JlaWduLWtleXM+PHJlZi10eXBl IG5hbWU9IkpvdXJuYWwgQXJ0aWNsZSI+MTc8L3JlZi10eXBlPjxjb250cmlidXRvcnM+PGF1dGhv cnM+PGF1dGhvcj5GaWVsZCwgTS48L2F1dGhvcj48YXV0aG9yPkR1a2EsIFQuPC9hdXRob3I+PGF1 dGhvcj5FYXN0d29vZCwgQi48L2F1dGhvcj48YXV0aG9yPkNoaWxkLCBSLjwvYXV0aG9yPjxhdXRo b3I+U2FudGFyY2FuZ2VsbywgTS48L2F1dGhvcj48YXV0aG9yPkdheXRvbiwgTS48L2F1dGhvcj48 L2F1dGhvcnM+PC9jb250cmlidXRvcnM+PHRpdGxlcz48dGl0bGU+RXhwZXJpbWVudGFsIG1hbmlw dWxhdGlvbiBvZiBhdHRlbnRpb25hbCBiaWFzZXMgaW4gaGVhdnkgZHJpbmtlcnM6IGRvIHRoZSBl ZmZlY3RzIGdlbmVyYWxpc2U/PC90aXRsZT48c2Vjb25kYXJ5LXRpdGxlPlBzeWNob3BoYXJtYWNv bG9neTwvc2Vjb25kYXJ5LXRpdGxlPjwvdGl0bGVzPjxwZXJpb2RpY2FsPjxmdWxsLXRpdGxlPlBz eWNob3BoYXJtYWNvbG9neTwvZnVsbC10aXRsZT48L3BlcmlvZGljYWw+PHBhZ2VzPjU5My02MDg8 L3BhZ2VzPjx2b2x1bWU+MTkyPC92b2x1bWU+PG51bWJlcj40PC9udW1iZXI+PGRhdGVzPjx5ZWFy PjIwMDc8L3llYXI+PC9kYXRlcz48aXNibj4wMDMzLTMxNTg8L2lzYm4+PHVybHM+PC91cmxzPjwv cmVjb3JkPjwvQ2l0ZT48Q2l0ZSBFeGNsdWRlQXV0aD0iMSIgRXhjbHVkZVllYXI9IjEiIEhpZGRl bj0iMSI+PEF1dGhvcj5TY2hvZW5tYWtlcnM8L0F1dGhvcj48WWVhcj4yMDA3PC9ZZWFyPjxSZWNO dW0+NDwvUmVjTnVtPjxyZWNvcmQ+PHJlYy1udW1iZXI+NDwvcmVjLW51bWJlcj48Zm9yZWlnbi1r ZXlzPjxrZXkgYXBwPSJFTiIgZGItaWQ9InIyMjUweDJ3NTl2cmZpZTJkYWF2NTUwd2Vwd3hhMHZh MHdleCI+NDwva2V5PjwvZm9yZWlnbi1rZXlzPjxyZWYtdHlwZSBuYW1lPSJKb3VybmFsIEFydGlj bGUiPjE3PC9yZWYtdHlwZT48Y29udHJpYnV0b3JzPjxhdXRob3JzPjxhdXRob3I+U2Nob2VubWFr ZXJzLCBULjwvYXV0aG9yPjxhdXRob3I+V2llcnMsIFIuIFcuPC9hdXRob3I+PGF1dGhvcj5Kb25l cywgQi4gVC48L2F1dGhvcj48YXV0aG9yPkJydWNlLCBHLjwvYXV0aG9yPjxhdXRob3I+SmFuc2Vu LCBBLjwvYXV0aG9yPjwvYXV0aG9ycz48L2NvbnRyaWJ1dG9ycz48dGl0bGVzPjx0aXRsZT5BdHRl bnRpb25hbCByZS3CkHRyYWluaW5nIGRlY3JlYXNlcyBhdHRlbnRpb25hbCBiaWFzIGluIGhlYXZ5 IGRyaW5rZXJzIHdpdGhvdXQgZ2VuZXJhbGl6YXRpb248L3RpdGxlPjxzZWNvbmRhcnktdGl0bGU+ QWRkaWN0aW9uPC9zZWNvbmRhcnktdGl0bGU+PC90aXRsZXM+PHBlcmlvZGljYWw+PGZ1bGwtdGl0 bGU+QWRkaWN0aW9uPC9mdWxsLXRpdGxlPjwvcGVyaW9kaWNhbD48cGFnZXM+Mzk5LTQwNTwvcGFn ZXM+PHZvbHVtZT4xMDI8L3ZvbHVtZT48bnVtYmVyPjM8L251bWJlcj48ZGF0ZXM+PHllYXI+MjAw NzwveWVhcj48L2RhdGVzPjxpc2JuPjEzNjAtMDQ0MzwvaXNibj48dXJscz48L3VybHM+PC9yZWNv cmQ+PC9DaXRlPjxDaXRlIEV4Y2x1ZGVBdXRoPSIxIiBFeGNsdWRlWWVhcj0iMSIgSGlkZGVuPSIx Ij48QXV0aG9yPlNhbGVoaSBGYWRhcmRpPC9BdXRob3I+PFllYXI+MjAwOTwvWWVhcj48UmVjTnVt PjIzPC9SZWNOdW0+PHJlY29yZD48cmVjLW51bWJlcj4yMzwvcmVjLW51bWJlcj48Zm9yZWlnbi1r ZXlzPjxrZXkgYXBwPSJFTiIgZGItaWQ9InIyMjUweDJ3NTl2cmZpZTJkYWF2NTUwd2Vwd3hhMHZh MHdleCI+MjM8L2tleT48L2ZvcmVpZ24ta2V5cz48cmVmLXR5cGUgbmFtZT0iSm91cm5hbCBBcnRp Y2xlIj4xNzwvcmVmLXR5cGU+PGNvbnRyaWJ1dG9ycz48YXV0aG9ycz48YXV0aG9yPlNhbGVoaSBG YWRhcmRpLCBKLjwvYXV0aG9yPjxhdXRob3I+Q294LCBXLiBNLjwvYXV0aG9yPjwvYXV0aG9ycz48 L2NvbnRyaWJ1dG9ycz48dGl0bGVzPjx0aXRsZT5SZXZlcnNpbmcgdGhlIHNlcXVlbmNlOiBSZWR1 Y2luZyBhbGNvaG9sIGNvbnN1bXB0aW9uIGJ5IG92ZXJjb21pbmcgYWxjb2hvbCBhdHRlbnRpb25h bCBiaWFzPC90aXRsZT48c2Vjb25kYXJ5LXRpdGxlPkRydWcgYW5kIGFsY29ob2wgZGVwZW5kZW5j ZTwvc2Vjb25kYXJ5LXRpdGxlPjwvdGl0bGVzPjxwZXJpb2RpY2FsPjxmdWxsLXRpdGxlPkRydWcg YW5kIGFsY29ob2wgZGVwZW5kZW5jZTwvZnVsbC10aXRsZT48L3BlcmlvZGljYWw+PGRhdGVzPjx5 ZWFyPjIwMDk8L3llYXI+PC9kYXRlcz48aXNibj4wMzc2LTg3MTY8L2lzYm4+PHVybHM+PC91cmxz PjwvcmVjb3JkPjwvQ2l0ZT48L0VuZE5vdGU+ ADDIN EN.CITE PEVuZE5vdGU+PENpdGUgRXhjbHVkZUF1dGg9IjEiIEV4Y2x1ZGVZZWFyPSIxIiBIaWRkZW49IjEi PjxBdXRob3I+RmllbGQ8L0F1dGhvcj48WWVhcj4yMDA1PC9ZZWFyPjxSZWNOdW0+MTg8L1JlY051 bT48cmVjb3JkPjxyZWMtbnVtYmVyPjE4PC9yZWMtbnVtYmVyPjxmb3JlaWduLWtleXM+PGtleSBh cHA9IkVOIiBkYi1pZD0icjIyNTB4Mnc1OXZyZmllMmRhYXY1NTB3ZXB3eGEwdmEwd2V4Ij4xODwv a2V5PjwvZm9yZWlnbi1rZXlzPjxyZWYtdHlwZSBuYW1lPSJKb3VybmFsIEFydGljbGUiPjE3PC9y ZWYtdHlwZT48Y29udHJpYnV0b3JzPjxhdXRob3JzPjxhdXRob3I+RmllbGQsIE0uPC9hdXRob3I+ PGF1dGhvcj5FYXN0d29vZCwgQi48L2F1dGhvcj48L2F1dGhvcnM+PC9jb250cmlidXRvcnM+PHRp dGxlcz48dGl0bGU+RXhwZXJpbWVudGFsIG1hbmlwdWxhdGlvbiBvZiBhdHRlbnRpb25hbCBiaWFz IGluY3JlYXNlcyB0aGUgbW90aXZhdGlvbiB0byBkcmluayBhbGNvaG9sPC90aXRsZT48c2Vjb25k YXJ5LXRpdGxlPlBzeWNob3BoYXJtYWNvbG9neTwvc2Vjb25kYXJ5LXRpdGxlPjwvdGl0bGVzPjxw ZXJpb2RpY2FsPjxmdWxsLXRpdGxlPlBzeWNob3BoYXJtYWNvbG9neTwvZnVsbC10aXRsZT48L3Bl cmlvZGljYWw+PHBhZ2VzPjM1MC0zNTc8L3BhZ2VzPjx2b2x1bWU+MTgzPC92b2x1bWU+PG51bWJl cj4zPC9udW1iZXI+PGRhdGVzPjx5ZWFyPjIwMDU8L3llYXI+PC9kYXRlcz48aXNibj4wMDMzLTMx NTg8L2lzYm4+PHVybHM+PC91cmxzPjwvcmVjb3JkPjwvQ2l0ZT48Q2l0ZSBFeGNsdWRlQXV0aD0i MSIgRXhjbHVkZVllYXI9IjEiIEhpZGRlbj0iMSI+PEF1dGhvcj5GaWVsZDwvQXV0aG9yPjxZZWFy PjIwMDc8L1llYXI+PFJlY051bT4xOTwvUmVjTnVtPjxyZWNvcmQ+PHJlYy1udW1iZXI+MTk8L3Jl Yy1udW1iZXI+PGZvcmVpZ24ta2V5cz48a2V5IGFwcD0iRU4iIGRiLWlkPSJyMjI1MHgydzU5dnJm aWUyZGFhdjU1MHdlcHd4YTB2YTB3ZXgiPjE5PC9rZXk+PC9mb3JlaWduLWtleXM+PHJlZi10eXBl IG5hbWU9IkpvdXJuYWwgQXJ0aWNsZSI+MTc8L3JlZi10eXBlPjxjb250cmlidXRvcnM+PGF1dGhv cnM+PGF1dGhvcj5GaWVsZCwgTS48L2F1dGhvcj48YXV0aG9yPkR1a2EsIFQuPC9hdXRob3I+PGF1 dGhvcj5FYXN0d29vZCwgQi48L2F1dGhvcj48YXV0aG9yPkNoaWxkLCBSLjwvYXV0aG9yPjxhdXRo b3I+U2FudGFyY2FuZ2VsbywgTS48L2F1dGhvcj48YXV0aG9yPkdheXRvbiwgTS48L2F1dGhvcj48 L2F1dGhvcnM+PC9jb250cmlidXRvcnM+PHRpdGxlcz48dGl0bGU+RXhwZXJpbWVudGFsIG1hbmlw dWxhdGlvbiBvZiBhdHRlbnRpb25hbCBiaWFzZXMgaW4gaGVhdnkgZHJpbmtlcnM6IGRvIHRoZSBl ZmZlY3RzIGdlbmVyYWxpc2U/PC90aXRsZT48c2Vjb25kYXJ5LXRpdGxlPlBzeWNob3BoYXJtYWNv bG9neTwvc2Vjb25kYXJ5LXRpdGxlPjwvdGl0bGVzPjxwZXJpb2RpY2FsPjxmdWxsLXRpdGxlPlBz eWNob3BoYXJtYWNvbG9neTwvZnVsbC10aXRsZT48L3BlcmlvZGljYWw+PHBhZ2VzPjU5My02MDg8 L3BhZ2VzPjx2b2x1bWU+MTkyPC92b2x1bWU+PG51bWJlcj40PC9udW1iZXI+PGRhdGVzPjx5ZWFy PjIwMDc8L3llYXI+PC9kYXRlcz48aXNibj4wMDMzLTMxNTg8L2lzYm4+PHVybHM+PC91cmxzPjwv cmVjb3JkPjwvQ2l0ZT48Q2l0ZSBFeGNsdWRlQXV0aD0iMSIgRXhjbHVkZVllYXI9IjEiIEhpZGRl bj0iMSI+PEF1dGhvcj5TY2hvZW5tYWtlcnM8L0F1dGhvcj48WWVhcj4yMDA3PC9ZZWFyPjxSZWNO dW0+NDwvUmVjTnVtPjxyZWNvcmQ+PHJlYy1udW1iZXI+NDwvcmVjLW51bWJlcj48Zm9yZWlnbi1r ZXlzPjxrZXkgYXBwPSJFTiIgZGItaWQ9InIyMjUweDJ3NTl2cmZpZTJkYWF2NTUwd2Vwd3hhMHZh MHdleCI+NDwva2V5PjwvZm9yZWlnbi1rZXlzPjxyZWYtdHlwZSBuYW1lPSJKb3VybmFsIEFydGlj bGUiPjE3PC9yZWYtdHlwZT48Y29udHJpYnV0b3JzPjxhdXRob3JzPjxhdXRob3I+U2Nob2VubWFr ZXJzLCBULjwvYXV0aG9yPjxhdXRob3I+V2llcnMsIFIuIFcuPC9hdXRob3I+PGF1dGhvcj5Kb25l cywgQi4gVC48L2F1dGhvcj48YXV0aG9yPkJydWNlLCBHLjwvYXV0aG9yPjxhdXRob3I+SmFuc2Vu LCBBLjwvYXV0aG9yPjwvYXV0aG9ycz48L2NvbnRyaWJ1dG9ycz48dGl0bGVzPjx0aXRsZT5BdHRl bnRpb25hbCByZS3CkHRyYWluaW5nIGRlY3JlYXNlcyBhdHRlbnRpb25hbCBiaWFzIGluIGhlYXZ5 IGRyaW5rZXJzIHdpdGhvdXQgZ2VuZXJhbGl6YXRpb248L3RpdGxlPjxzZWNvbmRhcnktdGl0bGU+ QWRkaWN0aW9uPC9zZWNvbmRhcnktdGl0bGU+PC90aXRsZXM+PHBlcmlvZGljYWw+PGZ1bGwtdGl0 bGU+QWRkaWN0aW9uPC9mdWxsLXRpdGxlPjwvcGVyaW9kaWNhbD48cGFnZXM+Mzk5LTQwNTwvcGFn ZXM+PHZvbHVtZT4xMDI8L3ZvbHVtZT48bnVtYmVyPjM8L251bWJlcj48ZGF0ZXM+PHllYXI+MjAw NzwveWVhcj48L2RhdGVzPjxpc2JuPjEzNjAtMDQ0MzwvaXNibj48dXJscz48L3VybHM+PC9yZWNv cmQ+PC9DaXRlPjxDaXRlIEV4Y2x1ZGVBdXRoPSIxIiBFeGNsdWRlWWVhcj0iMSIgSGlkZGVuPSIx Ij48QXV0aG9yPlNhbGVoaSBGYWRhcmRpPC9BdXRob3I+PFllYXI+MjAwOTwvWWVhcj48UmVjTnVt PjIzPC9SZWNOdW0+PHJlY29yZD48cmVjLW51bWJlcj4yMzwvcmVjLW51bWJlcj48Zm9yZWlnbi1r ZXlzPjxrZXkgYXBwPSJFTiIgZGItaWQ9InIyMjUweDJ3NTl2cmZpZTJkYWF2NTUwd2Vwd3hhMHZh MHdleCI+MjM8L2tleT48L2ZvcmVpZ24ta2V5cz48cmVmLXR5cGUgbmFtZT0iSm91cm5hbCBBcnRp Y2xlIj4xNzwvcmVmLXR5cGU+PGNvbnRyaWJ1dG9ycz48YXV0aG9ycz48YXV0aG9yPlNhbGVoaSBG YWRhcmRpLCBKLjwvYXV0aG9yPjxhdXRob3I+Q294LCBXLiBNLjwvYXV0aG9yPjwvYXV0aG9ycz48 L2NvbnRyaWJ1dG9ycz48dGl0bGVzPjx0aXRsZT5SZXZlcnNpbmcgdGhlIHNlcXVlbmNlOiBSZWR1 Y2luZyBhbGNvaG9sIGNvbnN1bXB0aW9uIGJ5IG92ZXJjb21pbmcgYWxjb2hvbCBhdHRlbnRpb25h bCBiaWFzPC90aXRsZT48c2Vjb25kYXJ5LXRpdGxlPkRydWcgYW5kIGFsY29ob2wgZGVwZW5kZW5j ZTwvc2Vjb25kYXJ5LXRpdGxlPjwvdGl0bGVzPjxwZXJpb2RpY2FsPjxmdWxsLXRpdGxlPkRydWcg YW5kIGFsY29ob2wgZGVwZW5kZW5jZTwvZnVsbC10aXRsZT48L3BlcmlvZGljYWw+PGRhdGVzPjx5 ZWFyPjIwMDk8L3llYXI+PC9kYXRlcz48aXNibj4wMzc2LTg3MTY8L2lzYm4+PHVybHM+PC91cmxz PjwvcmVjb3JkPjwvQ2l0ZT48L0VuZE5vdGU+ ADDIN EN.CITE.DATA و سیگار (ات وود و همکاران، 2008؛ فیلد، دوکا و همکاران، 2009) ADDIN EN.CITE . صالحی فدردی و ککس (2009) ADDIN EN.CITE با استفاده از ابزار AACTP به اصلاح سوگیری توجه در بیماران الکلی پرداختند. پس از 3 ماه پیگیری، نتایج تمرین با AACTP نشان داد که اصلاح صورت گرفته همچنان پایدار مانده است. امری که حاکی از سودمندی AACTP در مصرف کنندگان الکل، در خارج از آزمایشگاه است (فیلد و ککس،2008) ADDIN EN.CITE . در پژوهش صالحی فدردی و ککس (2009) ADDIN EN.CITE علاوه بر این که معتادین به الکل پس از تمارین توجه با برنامه‌ی تمرین کنترل توجه به الکل (AACTP) سوگیری توجهشان از بین رفت، بلکه بهبود در سایر شاخص‌های مرتبط با الکل همچون بهزیستی را نیز کسب کرده و این نتیجه را تا سه ماه پیگیری حفظ کرده بودند. نکته‌ی جالب این که تداخل استروپ کلاسیک شرکت کنندگان نیز پس از تمارینAACTP کاهش یافت؛ امری که احتمالاً به علت ماهیت تکلیف یعنی نیاز به تمرکز توجه و همچنین افزایش سرعت و دقت در پاسخ‌دهی و نادیده گرفتن تکالیف نامرتبط می‌باشد. درکل هنگامی که اطلاعات را به صورت یکپارچه نگاه می کنیم می توانیم به اهمیت اصلاح سوگیری توجه از منظر پژوهش های مختلف بنگریم. برای مثال در مطالعه ات وود و همکاران (2008) و فیلد و همکاران (2007) ADDIN EN.CITE سوگیری توجه قبل از تمارین توجه در هر دو گروه به اندازه یکسانی وجود داشت اما پس از تمارین توجه تفاوت معناداری بین دو گروه یافت شد و همچنین تغییری در میزان سوگیری توجه گروه کنترل ایجاد نشد؛ به علاوه، در مطالعه‌ی فیلد و ایست وود (2005) ADDIN EN.CITE سوگیری توجه در هر دو گروه گرایش و اجتناب تغییر کرد. این یافته‌ها نشان می‌دهند که تمارین سوگیری توجه تغییرات واقعی در میزان سوگیری توجه شرکت کنندگان ایجاد می‌کند. از طرفی، در مطالعه‌ی ماریسن و همکاران (2006) ADDIN EN.CITE سوگیری توجه در پیش آزمون، عود را در 3 ماه پس از پس آزمون پیش بینی کرد. افرادی که سوگیری توجه شدیدی در پیش آزمون نشان دادند خطر عود بیشتری داشتند. حتی با کنترل میزان وسوسه نیز سوگیری توجه خطر عود را پیش بینی می‌کند. این مطالعه نشان می‌دهد که سنجش سوگیری توجه به خوبی می‌تواند خطر عود و پیامدهای درمان را در آینده برای بیماران پیش بینی نماید. همچنین، در مطالعه اسکن میکرز و همکاران (2007) ADDIN EN.CITE پس از تمرین اصلاح توجه، شرکت کنندگان یاد گرفتند از محرک‌های الکل اجتناب کنند و سوگیری توجه در جهت کم نوشیدن را در خودشان ایجاد کنند. این یافته حاکی از آن است که تمارین اصلاح توجه تغییرات بالینی قابل مشاهده‌ای در شرکت کنندگان ایجاد می‌کنند. به علاوه، در مطالعه اسکن میکرز و همکاران (2010) ADDIN EN.CITE ، گروهی که مورد اصلاح سوگیری توجه قرار گرفته بودند، دوره درمان شناختی رفتاری ترک الکل را به تجویز درمانگرشان زودتر از گروه کنترل به اتمام رساندند. این یافته حکایت از کارکرد بالینی اصلاح سوگیری توجه در بیماران دارد. تمام این مطالعات از تأثیر اصلاح سوگیری توجه در سوء مصرف کنندگان مواد مختلف حمایت می‌کند. پیشینه ابزارهای سنجش سوگیری توجه (پروب دات) در تهیه آزمایه های سنجش سوگیری توجه این نکته حائز اهمیت است که کلمات کنترل و مرتبط با محرک از لحاظ طول کلمات، تعداد سیلاب‌ها، و تعداد تکرار آن کلمه در آن زبان (فراوانی) باید با هم جور شوند. هم چنین تصاویر کنترل و مرتبط با محرک باید از لحاظ پیچیدگی و روشنایی کلی جور شوند (فیلد و همکاران، 2008) ADDIN EN.CITE . یکی از ابزارهای پرکاربرد در سنجش سوگیری توجه، ابزار پروب دات می‌باشد. این ابزار هم برای سنجش سوگیری توجه و هم برای اصلاح آن مورد استفاده قرار می‌گیرد. برای سنجش سوگیری توجه، به طور تصادفی دو واژه ظاهر خواهند شد که یکی محتوای خنثی دارد و یکی مرتبط با مواد می‌باشد. پس از چند ثانیه دو واژه ناپدید می‌شوند و یک پروب (در اینجا فلش رو به بالا) به جای یکی از دو واژه ظاهر می‌شود. این که چه واژه‌هایی ظاهر شوند و این که هر کدام در سمت چپ یا راست صفحه نمایش قرار گیرند و این که پروب جانشین کدام تصویر شود به طور تصادفی تعیین شده و همه‌ی حالات ممکن به ترتیب تصادفی نمایش داده می‌شوند. تکلیف آزمودنی این است که جهت پروب را به درستی مشخص کند. اگر هنگامی که پروب جانشین واژه‌های مرتبط با اعتیاد شده زمان واکنش آزمودنی کمتر از حالت جانشینی پروب به جای واژه‌های خنثی باشد در این صورت می‌گوییم آزمودنی سوگیری توجه نسبت به محرک‌های مرتبط با اعتیاد داشته است. اگر برعکس آن اتفاق بیفتد یعنی هنگامی که پروب جانشین واژه‌های خنثی شده زمان واکنش آزمودنی کمتر از حالت جانشینی پروب به جای واژه‌های مرتبط با اعتیاد باشد در این صورت می‌گوییم آزمودنی سوگیری اجتناب توجه نسبت به محرک‌های مرتبط با اعتیاد داشته است. از ابزار پروب دات برای اصلاح سوگیری توجه نیز استفاده می‌شود. برای اصلاح سوگیری توجه، همواره پروب جانشین واژه خنثی می‌شود و بدین ترتیب توجه آزمودنی به این امر معطوف می‌شود که همواره به سمت واژه خنثی توجه کند و بدین ترتیب عمل اصلاح سوگیری توجه صورت می‌گیرد. البته می‌توان از این ابزار برای افزایش سوگیری توجه نیز استفاده کرد که در این مطالعه مدنظر نیست. برای تفسیر پروب بینایی مشکلاتی وجود دارد، مثلاً زمان واکنش تنها به ما می‌گوید در لحظه‌ی حذف محرک و جایگزینی پروب به جای آن، توجه بر کدام محرک بوده است، به همین دلیل با زمان‌های ارائه محرک متفاوت، نتایج متناقض و غیرقابل تفسیری به دست می‌آید. در نتیجه به نظر می‌رسد که تنها در مواجهه‌های کوتاه مدت با محرک، تغیر توجه سوگیرانه اندازه گیری می‌شود در حالی که در مواجهه‌های طولانی‌تر سوگیری رهایی از توجه اندازه گیری می‌شود (فیلد و ککس، 2008) ADDIN EN.CITE . زمان ارائه محرک هم در ادبیات اضطراب و هم اعتیاد، پژوهشگران از ارائه محرک بین 50 تا 200 میلی ثانیه برای سنجش سوگیری در جهت گیری اولیه توجه استفاده می‌کنند. منطق این فرض این است که در پژوهش‌های ادراکی پایه با محرک‌های ساده پیشنهاد شد هنگامی که یک نشانه‌ی دیداری ساده حاضر شده است، شرکت کنندگان در کل به حدود 50 میلی ثانیه برای انتقال توجهشان به نشانه نیاز دارند (دانکن، وارد و شاپیرو، 1994) ADDIN EN.CITE . به علاوه، شرکت کنندگان حداقل به 150 میلی ثانیه جهت قطع توجهشان از یک نشانه‌ی دیداری ساده و هدایت مجدد آن به سوی یک نشانه‌ی دیگر که در یک مکان فضایی متفاوت وجود دارد نیاز دارند (تیووس، 2005) ADDIN EN.CITE . در کل، نتایج پیشنهاد می‌کند هنگامی که یک جفت محرک نسبتاً پیچیده با همدیگر حاضر شوند، سوگیری توجهی که مشاهده می‌شود باید ناشی از هدایت اولیه توجه دانسته شود چرا که در یک چهارچوب زمانی 200 میلی ثانیه، انتقال توجه دیگری امکان پذیر نیست. جهت استنباط سوگیری در نگهداری توجه، پژوهشگران در کل از ارائه محرک در 1000 میلی ثانیه یا طولانی‌تر استفاده می‌کنند. همچنین هنگامی که ارائه محرک طولانی‌تر از 200 میلی ثانیه است، به طور کافی برای انتقال چندگانه توجه بین محرک‌های مختلف زمان وجود دارد؛ به علاوه سوگیری توجه به محرک جدیدی که توجه به روی آن جابجاشده به عنوان انعکاسی از سوگیری نگهداری توجه به آن محرک قابل شناسایی است. این منطق در دو مطالعه‌ی اسکن میکرز، ویرس و فیلد (2008) ADDIN EN.CITE و فیلد، ایست وود، برادلی و مگ (2006a) ADDIN EN.CITE تأیید شده است (به نقل از فیلد و ککس، 2008) ADDIN EN.CITE . مدت زمان اصلاح سوگیری توجه (تعداد جلسات) برای انتخاب تعداد جلسات مورد نیاز برای اصلاح سوگیری توجه، معیار مشخصی وجود ندارد. در مطالعه فیلد، دوکا و همکاران (2009) ADDIN EN.CITE تمارین توجه در یک جلسه انجام شد و نتایج حاکی از آن بود که تغییرات در سوگیری توجه پس از آخرین آزمایش، در فردای آن روز از بین رفت. اصلاح سوگیری صورت گرفته به سایر محرک‌ها وسایر ابزارهای اندازه گیری نیز تعمیم داده نشد. دلیل آن می‌تواند این امر باشد که اصلاح سوگیری توجه تنها در یک روز انجام شد. در مقابل، در پژوهش اسکن میکرز و همکاران (2008؛ به نقل از فیلد، دوکا و همکاران، 2009) ADDIN EN.CITE که اصلاح سوگیری توجه در 5 جلسه انجام شد، میزان سوگیری توجه پس از 3 تا 4 روز پس از آخرین جلسه اصلاح سوگیری توجه همچنان کاهش یافته بوده و به محرک‌های جدید نیز تعمیم داده شده بود. همچنین در مطالعه‌ی اسکن میکرز و همکاران (2010) ADDIN EN.CITE ، برای اصلاح سوگیری توجه 5 جلسه اختصاص داده شد و نتایج حاکی از اصلاح سوگیری توجه و حتی تعمیم به محرک‌های جدید بود. فیلد، دوکا و همکاران (2009) ADDIN EN.CITE چنین نتیجه می‌گیرند که در کل هنگامی که ما تمام مطالعات را با هم بررسی می‌کنیم به این نتیجه می‌رسیم که اصلاح سوگیری توجه در یک جلسه اثر قابل تعمیمی ایجاد نمی‌کند اما در چندین جلسه ممکن است نتایج پایدارتری ایجاد کند که ناشی از تعمیم است. با توجه به ادبیات مرور شده فوق، در پژوهش حاضر از هفت جلسه‌ی اصلاح پیاپی در هفت روز متوالی استفاده خواهد شد. دلیل انتخاب 7 جلسه‌ی پیاپی برای اصلاح سوگیری توجه، یافته‌های پژوهش‌های سابق بود. تنها دو پژوهش به 5 روز تمرین توجه پرداخته شده است (اسکن میکرز و همکاران، 2008؛ به نقل از فیلد، دوکا و همکاران، 2009؛ و اسکن میکرز و همکاران، 2010 ADDIN EN.CITE ) که هر دو توانسته‌اند نتایج پایداری در مؤلفه‌های مختلف اصلاح سوگیری توجه کسب کنند. سایر پژوهش‌ها که از یک جلسه‌ی اصلاح سوگیری توجه استفاده کرده بودند در بسیاری از نتایج به ویژه تعمیم محرک و تعمیم ابزار و پایداری اصلاح سوگیری توجه با شکست روبرو شده بودند. در نتیجه پژوهش حاضر از اصلاح سوگیری توجه در 7 جلسه استفاده خواهد کرد تا نتایج تا حدودی تثبیت شده و میزان خطا کاهش یابد. گروه گرایش توجه در مطالعات اولیه هم از گروه گرایش توجه و هم از گروه اجتناب توجه استفاده می‌شد. در مطالعه ات وود و همکاران (2008) ADDIN EN.CITE گروه گرایش در مردان، افزایش در سوگیری توجه نسبت به گروه اجتناب نشان داد. در مطالعه‌ی فیلد و همکاران (2007) ADDIN EN.CITE نیز تمرین دستکاری سوگیری توجه سبب افزایش در سوگیری توجه در گروه گرایش شد. در مطالعه‌ی فیلد و ایست وود (2005) ADDIN EN.CITE نیز سوگیری توجه در هر دو گروه گرایش و اجتناب تغییر کرد. با وجود مطالعات فوق، به نظر می‌رسد که دیگر ضرورتی به استفاده از گروه گرایش وجود ندارد. در پژوهش حاضر سه دلیل مشخص وجود دارد که نیاز به استفاده از گروه گرایش توجه را از بین می‌برد: تمام پژوهش‌های سابق، به طور همسان، افزایش سوگیری توجه در گروه گرایش توجه را یافته‌اند. در نتیجه انتظار یافتن نتیجه‌ی مغایر وجود ندارد. پژوهش‌ها نشان می‌دهد که افزایش سوگیری توجه با افزایش سوء مصرف مواد، افزایش وسوسه، افزایش خطر عود و ... همراه است. در نتیجه این عمل می‌تواند تبعات منفی و ناراحت کننده‌ای برای شرکت کنندگان به وجود آورد که از لحاظ اخلاقی مورد قبول نیست. افزایش سوگیری توجه در راستای اهداف پژوهش حاضر وجود ندارد. در نتیجه در پژوهش حاضر از یک گروه کنترل و دو گروه اصلاح سوگیری توجه بهره گرفته خواهد شد و به دلایل اخلاقی و پژوهشی از گروه گرایش توجه (افزایش سوگیری توجه) استفاده نخواهد شد. پیگیری انجام پیگیری به این دلیل کلیدی است که به ما نشان می‌دهد تغییراتی که ما در طول آزمایش ایجاد می‌کنیم تا چه اندازه در طول زمان پایدار می‌ماند. در پژوهش صالحی فدردی و ککس (2009) ADDIN EN.CITE اصلاح سوگیری توجه انجام شده تا 3 ماه بعد پایدار مانده بود. همچنین در مطالعه اسکن میکرز و همکاران (2010) ADDIN EN.CITE بیماران تا سه ماه پیگیری شدند و نتایج پیگیری نشان داد که بیمارانی که اصلاح سوگیری توجه در موردشان اجرا شده بود زودتر از گروه کنترل درمان را به طور موفقیت آمیز به پایان رساندند. این یافته‌ها بر ماندگاری اصلاح سوگیری توجه و ایجاد تغییرات معنادار بالینی حکایت دارد. در پژوهش حاضر نیز برای اطمینان از ماندگاری اصلاح سوگیری توجه، از شرکت کنندگان پیگیری پس از یک هفته (به علت کمبود وقت) به عمل خواهد آمد. اضافه کردن اثر تقویت مصرف مواد اعتیاد آور با ترشح دوپامین در مغز انسان ارزش پاداشی به دست می‌آورد (ولکو و همکاران، 2006؛ ولکو و همکاران، 2004) ADDIN EN.CITE . تکرار مصرف مواد در ابتدا باعث افزایش ترشح دوپامین در پاسخ به مواد می‌شود؛ اما پس از مزمن شدن این فرآیند، میزان فعالیت و ترشح دوپامین نسبت به تقویت کننده‌های طبیعی کاهش محسوسی پیدا می‌کند (ولکو و همکاران، 2004) ADDIN EN.CITE ؛ در نتیجه این که چرا افرادی که مدت بیشتری به سوء مصرف مواد پرداخته‌اند سوگیری توجه بیشتری به نشانه‌های مواد نشان می‌دهند (فیلد و ککس، 2008) ADDIN EN.CITE به خوبی تبیین می‌شود. از طرفی، برخی محرک‌ها که با مصرف مواد همراه می‌شوند، از طریق فرآیند شرطی شدن ارزش تشویقی مواد را کسب کرده (رابینسون و بریدج، 2001) ADDIN EN.CITE و باعث ترشح دوپامین می‌گردند (ولکو و همکاران، 2006) ADDIN EN.CITE . ترشح دوپامین در مدارهای عصبی درگیر در برجستگی/پاداش، باعث به وجود آمدن ارزش برجستگی زیاد و به طور طولانی پابرجا برای مواد و نشانه‌های تداعی شده با آن‌ها می‌گردد (ولکو و همکاران، 2004) ADDIN EN.CITE . با وجود ارزش پاداشی برای محرک‌ها و نشانه‌های مرتبط با مواد و کم شدن ارزش پاداشی سایر محرک‌ها، این طبیعی به نظر می‌رسد که در رقابت بین یک محرک با ارزش پاداشی بالا و یک محرک با ارزش پاداشی ضعیف، سیستم توجه انسان به محرک با ارزش پاداش بالاتر سوگیری داشته باشد (شیفمن و همکاران، 1996) ADDIN EN.CITE . از سوی دیگر، ولکو و همکاران (2006) ADDIN EN.CITE معتقدند که وسوسه ذهنی با ترشح دوپامین در ارتباط است، امری که در پژوهش سل، مارین و همکاران (2000) ADDIN EN.CITE به خوبی نشان داده شده و در تئوری مشوق-حساس سازی رابینسون و بریدج (1993 و 2001) ADDIN EN.CITE نیز نمایان است. در نتیجه می‌توان به خوبی به روابط بین وسوسه و سوگیری توجه در زمینه‌ی تئوری شرطی کلاسیک پی برد. ولکو و همکاران (2004) ADDIN EN.CITE ، راهبردهای مداخله‌ای احتمالاً مؤثر در جلوگیری از عود افراد سوء مصرف کننده مواد را شامل تضعیف ارزش پاداشی نشانه‌های مرتبط با مواد، افزایش در ارزش برجستگی تقویت کننده‌های غیر مرتبط با مواد و تضعیف اثر شرطی محرک‌های شرطی شده می‌دانند. تاکنون، تنها برای تضعیف اثر شرطی محرک‌های شرطی از طریق مواجهه با نشانه اقدام شده است. ماریسن و همکاران (2006) ADDIN EN.CITE در مطالعه‌شان به بررسی تأثیر درمان مواجهه با نشانه‌های مرتبط با مواد در کاهش سوگیری توجه پرداختند، اما در نهایت تفاوت معناداری در کاهش سوگیری توجه در مقایسه با گروه کنترل پیدا نکردند. آن‌ها معتقدند که ممکن است محرک‌های شرطی به این علت خاموش نشده باشند که محرک شرطی خوشایند است نه آزارنده (همچون اضطراب). در پژوهش حاضر، تضعیف ارزش پاداشی نشانه‌های مرتبط با مواد و افزایش در ارزش برجستگی تقویت کننده‌های غیر مرتبط با مواد از طریق شرطی سازی عامل (استفاده از تقویت و تنبیه) در دستور کار قرار خواهد گرفت و تأثیر آن بر انواع متغیرهای مورد استفاده در پژوهش بررسی خواهد شد. استفاده از هر دو حالت واژه و تصویر در سنجش و اصلاح سوگیری توجه در ادبیات پژوهشی برای نمایش محرک مرتبط با مواد گاهی از واژه و گاهی از تصویر استفاده شده است. این در حالی است که رجحان یکی بر دیگری همچنان نامشخص است. لوبمان، پیترز، مگ، برادلی و دیکین (2000؛ ADDIN EN.CITE به نقل از اسکن میکرز و همکاران، 2007) ADDIN EN.CITE معتقدند که استفاده از تصاویر به جای واژگان به این علت بهتر است که تصاویر روایی بوم شناختی بهتری نسبت به واژگان دارند. با این حال، فدردی، ککس و کلینجر (2006) ADDIN EN.CITE (به نقل از اسکن میکرز و همکاران، 2007) ADDIN EN.CITE معتقدند که استفاده از تصاویر ممکن است در جهت ارتباط بین سوگیری توجه و وسوسه ذهنی ضعیف عمل کند اگر که نتواند بازنمایی صحیحی از عمل شرکت کنندگان در مصرف به طور طبیعی داشته باشند، در این مواقع شخصی سازی محرک گزینه مناسبی است. با استفاده از هر دو حالت واژه و تصویر شاید بتوان بر مشکلات حاضر در استفاده از یکی از این حالات به تنهایی را از بین برد و نتایج قابل اعتمادتری به دست آورد. استفاده از هر دو حالت واژه و تصویر در دو بلوک جداگانه برای اولین بار در پژوهش حاضر به کار برده خواهد شد. بررسی تأثیر اصلاح سوگیری توجه بر کاهش آن در هر دو حالت توجه و پیش توجه پژوهش‌ها علاوه بر توجه، به مطالعه‌ی پیش توجه و سوگیری نسبت به آن نیز علاقه نشان می‌دهند. برخی مطالعات حاکی از آن است که افرادی که تصمیم به ترک اعتیاد خود دارند، هنگامی که محرک آنقدر طولانی ارائه شود که فرد بتواند هشیارانه از آن اجتناب کند، اجتناب توجه نشان می‌دهد اما همچنان در ارائه کوتاه مدت محرک (پیش توجه) که کنترل ارادی بر سیستم توجهی خود ندارد سوگیری نشان می‌دهد (استرمارک، فیلد، هوگدال و هوروویتز، 1997) ADDIN EN.CITE . در مطالعه‌ی تاون شند و دوکا (2007) ADDIN EN.CITE نیز الکلی‌هایی که بستری بودند در ارائه 500 میلی ثانیه اجتناب توجه از محرک‌های مرتبط با الکل نشان می‌دادند. ککس و فیلد (2008) ADDIN EN.CITE پیشنهاد می‌کنند که بیماران مبتلا به اعتیاد در درمان ممکن است از راهبردهای شناختی اجتنابی جهت تلاش برای فرونشانی وسوسه ذهنی‌شان و فرآیندهای توجهی بی اختیارشان استفاده کنند. آن‌ها نتیجه می‌گیرند که مطالعات با بیماران الکلی نشان می‌دهد افرادی که به خوبی درمان شده‌اند سوگیری توجه خود را در مؤلفه‌های آهسته‌تر سوگیری (ارائه محرک طولانی‌تر) می‌توانند به خوبی کنترل کنند اما در مؤلفه‌های سریع و خودکار خیر. این در حالی است که این مطرح شده که در استفاده از ابزار پروب دات، در مواجهه‌های کوتاه مدت با محرک، تغییر توجه سوگیرانه اندازه گیری می‌شود در حالی که در مواجهه‌های طولانی‌تر سوگیری رهایی از توجه اندازه گیری می‌شود (فیلد و ککس،2008) ADDIN EN.CITE . در نتیجه ممکن است آنچه اصطلاحاً اصلاح سوگیری توجه نامیده می‌شده جهت دهی افراد به رهایی از توجه به محرک‌های مرتبط با مواد باشد، در حالی که در ارائه‌های با مدت زمان کمتر، همچنان سوگیری توجه دست نخورده باقی بماند. در پایان باید متذکر شد که پژوهش‌هایی که جهت اصلاح سوگیری توجه به کار رفته‌اند، سوگیری پیش توجه را نسنجیده و اصلاح نکرده‌اند. یکی از اهداف پژوهش حاضر، سنجش این موضوع است که آیا اصلاح سوگیری توجه باعث تغییر در سوگیری پیش توجه شرکت کنندگان خواهد شد و یا خیر. پژوهش های داخلی در مورد سوگیری توجه و بالاخص اصلاح سوگیری توجه مطالعات داخلی اندکی انجام شده است. در پژوهش گروسی فرشی، محمود علیلو و ارجمند قجور (1388) این یافته حاصل شد که بین مدت مصرف و ترک مواد با سوگیری توجه نسبت به محرک. های مربوط به مواد رابطه وجود دارد، به طوری که با افزایش مدت مصرف، سوگیری توجه افزایش یافته و با افزایش مدت ترک در افراد ترک کرده از میزان سوگیری توجه کاسته می گردد. در مطالعه دیگری که توسط رحمانیان، میرجعفری و حسنی (1384) انجام شد، گزارش شد که افراد وابسته به مواد افیونی و افراد مبتلا به عود در مقایسه با افراد ترک کرده و افراد بهنجار در حالت ارائه کلمات در 500 میلی ثانیه سوگیری توجه بیشتری نشان دادند. با این حال، این چهار گروه در نمرات سوگیری پیش توجه (ارائه کلمات در 20 میلی ثانیه) تفاوتی نشان ندادند. همچنین، عنایت، جوانمرد و ممقانی (1391) گزارش کردند که بین سوگیری توجه نسبت به محرک های مواد افیونی در گروه کنترل با مصرف کننده های خفیف، شدید و همچنین افراد ترک کرده با فاصله زمانی کوتاه مدت تفاوت وجود دارد، به طوری که گروه کنترل دارای سوگیری توجه کمتری می باشد. به علاوه افرادی که مدت زمان زیادی از ترک شان می گذرد سوگیری توجه کمتری نسبت به کسانی که مدت زمان کوتاهی از ترک شان گذشته است دارند. مطالعه قاسمی و همکاران (1391) نیز نشان داد که بین مصرف کنندگان شیشه و افراد عادی در میزان سوگیری توجه با استفاده از آزمایه استروپ تفاوت معناداری وجود دارد به طوری که سوگیری توجه افراد مصرف کننده به طور معناداری بیشتر است. منابع فارسی بهاری، فرشاد (1392). اعتیاد، مشاوره و درمان (راهنمای تغییر رفتار اعتیادی در معتادان)، تهران: انتشارات دانژه. رحمانیان، مهدیه؛ میرجعفری، سید احمد و حسنی، جعفر (1384). بررسی سوگیری توجه نسبت به محرک های مربوط به مواد در افراد وابسته به مواد افیونی، مبتلا به عود، ترک کرده و بهنجار. مجله روانشناسی، 9(4)، 428-413. رحمانیان، مهدیه؛ میرجعفری، سید احمد و حسنی، جعفر (1385). رابطه وسوسه مصرف مواد و سوگیری توجه: مقایسه افراد وابسته به مواد افیونی، مبتلا به عود و ترک کرده. مجله روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران، 12(3)، 222-216. سادوک، بنجامین جیمز و سادوک، ویرجینیا آلکوت (2007). خلاصه روانپزشکی کاپلان و سادوک، ویراست دهم، ترجمه فرزین رضاعی، تهران: انتشارات ارجمند. عنایت، جواد؛ جوانمرد، غلامحسین و ممقانی، جعفر (1391). مقایسه سوگیری توجه نسبت به مواد افیونی در افراد وابسته و ترک کرده در بین مراجعین به کلینیک های درمانی و اعضای انجمن های معتادان گمنام. فصلنامه اعتیاد پژوهی سوء مصرف مواد، 6(23)، 37-27. قاسمی، نظام الدین؛ کیانی، احمدرضا؛ زره پوش، اصغر؛ ربیعی، مهدی و وکیلی، نجمه (1391). بررسی تفاوت های سوگیری توجه، عملکرد اجرایی و زمان واکنش در مصرف کنندگان آمفتامین در مقایسه با افراد غیر مصرف کننده مواد. فصلنامه اعتیاد پژوهی سوء مصرف مواد، 6(23)، 64-53. گروسی فرشی، میرتقی؛ محمود علیلو، مجید و ارجمند قجور، کیومرث (1388). بررسی رابطه بین مدت مصرف و ترک در سوگیری توجه نسبت به محرک های وسوسه انگیز مربوط به مواد افیونی. فصلنامه روانشناسی دانشگاه تبریز، 4(15)، 177-157. منابع لاتین ADDIN EN.REFLIST Ataya, A. F., Adams, S., Mullings, E., Cooper, R. M., Attwood, A. S., & Munafò, M. R. (2012). Internal reliability of measures of substance-related cognitive bias. Drug and alcohol dependence, 121, 148-151. Attwood, A. S., O'Sullivan, H., Leonards, U., Mackintosh, B., & Munafò, M. R. (2008). Attentional bias training and cue reactivity in cigarette smokers. Addiction, 103(11), 1875-1882 . Bindra, D. (1974). A motivational view of learning, performance, and behavior modification. Psychological review, 81(3), 199-213 . Cousijn, J., Goudriaan, A. E., & Wiers, R. W. (2011). Reaching out towards cannabis: approach-bias in heavy cannabis users predicts changes in cannabis use. Addiction, 106(9), 1667-1 674. Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (2013). Fifth Edition. Arlington, VA, American psychiatric Association. Di Clemente, C. Carol.(2003). Addiction and Change: How Addiction Develop And Addicted people recover. The Guilford Publication. Inc USA. Duncan, J., Ward, R., & Shapiro, K. (1994). Direct measurement of attentional dwell time in human vision. Nature, 369(6478), 313-315. Fadardi, J. S., Cox, W. M., & Klinger, E. (2006). Individualized versus general measures of addiction-related implicit cognitions. Field, M., & Christiansen, P. (2012). Commentary on Ataya et al. (2012), ‘Internal reliability of measures of substance-related cognitive bias’. Drug and alcohol dependence, 124(3), 189-190. Field, M., & Cox, W. M. (2008). Attentional bias in addictive behaviors: a review of its development, causes, and consequences. Drug and alcohol dependence. Field, M., Duka, T., Eastwood, B., Child, R., Santarcangelo, M., & Gayton, M. (2007). Experimental manipulation of attentional biases in heavy drinkers: do the effects generalise? Psychopharmacology, 192(4), 593-608. Field, M., Duka, T., Tyler, E., & Schoenmakers, T. (2009). Attentional bias modification in tobacco smokers. Nicotine & Tobacco Research, 11(7), 812-822. Field, M., & Eastwood, B. (2005). Experimental manipulation of attentional bias increases the motivation to drink alcohol. Psychopharmacology, 183(3), 350-357. Field, M., Eastwood, B., Bradley, B. P., & Mogg, K. (2006). Selective processing of cannabis cues in regular cannabis users. Drug and alcohol dependence, 85(1), 75-82. Field, M., Mogg, K., & Bradley, B. P. (2006). Attention to drug-related cues in drug abuse and addiction: component processes. Foltin, R. W., & Haney, M. (2000). Conditioned effects of environmental stimuli paired with smoked cocaine in humans. Psychopharmacology, 149(1), 24-33. Gardini, S., Caffarra, P., & Venneri, A. (2009). Decreased drug-cue-induced attentional bias in individuals with treated and untreated drug dependence. Acta Neuropsychiatrica, 21(4), 179-185. Hogarth, L., & Duka, T. (2006). Human nicotine conditioning requires explicit contingency knowledge: is addictive behaviour cognitively mediated? Psychopharmacology, 184(3), 553-566. Kelley, A. E., Schiltz, C. A., & Landry, C. F. (2005). Neural systems recruited by drug-and food-related cues: studies of gene activation in corticolimbic regions. Physiology & Behavior; Physiology & Behavior, 86(1-2), 11-14. Klein, A. A., Nelson, L. M., & Anker, J. J. (2012). Attention and recognition memory bias for alcohol-related stimuli among alcohol-dependent patients attending residential treatment. Addictive Behaviors. Klinger, E., & Cox, W. M. (2004). Motivation and the theory of current concerns Handbook of motivational counseling: Concepts, approaches, and assessment (pp. 3-27) . Lazev, A. B., Herzog, T. A., & Brandon, T. H. (1999). Classical conditioning of environmental cues to cigarette smoking. Experimental and clinical psychopharmacology, 7(1), 56-63. Lubman, D. I., Peters, L. A., Mogg, K., Bradley, B. P., & Deakin, J. F. W. (2000). Attentional bias for drug cues in opiate dependence. Psychological medicine, 30(01), 169-175. MacLeod, C., Rutherford, E., Campbell, L., Ebsworthy, G., & Holker, L. (2002). Selective attention and emotional vulnerability: assessing the causal basis of their association through the experimental manipulation of attentional bias. Journal of abnormal psychology, 111(1), 107-123. Marissen, M. A. E., Franken, I. H. A., Waters, A. J., Blanken, P., Van Den Brink, W., & Hendriks, V. M. (2006). Attentional bias predicts heroin relapse following treatment. Addiction, 101(9), 1306-1312. Mathews, A., & MacLeod, C. (2002). Induced processing biases have causal effects on anxiety. Cognition & Emotion, 16(3), 331-354. Mucha, R. F., Pauli, P., & Angrilli, A. (1998). Conditioned responses elicited by experimentally produced cues for smoking. Canadian journal of physiology and pharmacology, 76(3), 259-268. Robinson, T. E., & Berridge, K. C. (1993). The neural basis of drug craving: an incentive-sensitization theory of addiction. Brain research reviews, 18(3), 247-291. Robinson, T. E., & Berridge, K. C. (2001). Incentive-sensitization and addiction. Addiction, 96(1), 103-114. Salehi Fadardi, J., & Cox, W. M. (2009). Reversing the sequence: Reducing alcohol consumption by overcoming alcohol attentional bias. Drug and alcohol dependence. Schoenmakers, T., Wiers, R. W., & Field, M. (2008). Effects of a low dose of alcohol on cognitive biases and craving in heavy drinkers. Psychopharmacology, 197(1), 169-178. Schoenmakers, T., Wiers, R. W., Jones, B. T., Bruce, G., & Jansen, A. (2007). Attentional re-training decreases attentional bias in heavy drinkers without generalization. Addiction, 102(3), 399-405. Schoenmakers, T. M., de Bruin, M., Lux, I. F. M., Goertz, A. G., Van Kerkhof, D. H. A. T., & Wiers, R. W. (2010). Clinical effectiveness of attentional bias modification training in abstinent alcoholic patients. Drug and alcohol dependence, 109(1), 30-36. Sell, L. A., Morris, J. S., Bearn, J., Frackowiak, R. S. J., Friston, K. J., & Dolan, R. J. (2000). Neural responses associated with cue evoked emotional states and heroin in opiate addicts. Drug and alcohol dependence, 60(2), 207-216. Sherman, P. B. (2007). Trauma-Based Priming and Attentional Bias to Smoking Cues: A Stroop Task Study. University of South Florida. Shiffman, S., Paty, J. A., Gnys, M., Kassel, J. A., & Hickcox, M. (1996). First lapses to smoking: within-subjects analysis of real-time reports. Journal of consulting and clinical psychology, 64(2), 366-379. Stormark, K. M., Field, N. P., Hugdahl, K., & Horowitz, M. (1997). Selective processing of visual alcohol cues in abstinent alcoholics: An approach-avoidance conflict? Addictive Behaviors, 22(4), 509-519. Theeuwes, J. (2005). Irrelevant singletons capture attention Neurobiology of attention (pp. 418-424) . Tiffany, S. T. (1990). A cognitive model of drug urges and drug-use behavior: role of automatic and nonautomatic processes. Psychological review, 97(2), 147-168. Townshend, J. M., & Duka, T. (2007). Avoidance of Alcohol-Related Stimuli in Alcohol-Dependent Inpatients. Alcoholism: Clinical and Experimental Research, 31(8), 1349-1357. Volkow, N. D., Fowler, J. S., & Wang, G. J. (2004). The addicted human brain viewed in the light of imaging studies: brain circuits and treatment strategies. Neuropharmacology, 47, 3-13. Volkow, N. D., Wang, G. J., Telang, F., Fowler, J. S., Logan, J., Childress, A. R., . . . Wong, C. (2006). Cocaine cues and dopamine in dorsal striatum: mechanism of craving in cocaine addiction. The Journal of neuroscience, 26(24), 6583-6588. Wetherill, R. R., Jagannathan, K., Lohoff, F. W., Ehrman, R., O'Brien, C. P., Childress, A. R., & Franklin, T. R. (2012). Neural correlates of attentional bias for smoking cues: modulation by variance in the dopamine transporter gene. Addiction Biology.

نظرات کاربران

نظرتان را ارسال کنید

captcha

فایل های دیگر این دسته