پاورپوینت تاريخچه اپتيک و کوانتوم (pptx) 60 اسلاید
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید: 60 اسلاید
قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :
تاريخچه اپتيک و کوانتوم
استاد گرامي:
فهرست
1- اپتيک هندسي و موجي
1) پيش گفتار
2) اپتيک هندسي
3) اپتيک موجي
2- کوانتوم
1) پيش گفتار
2) ماکس کارل ارنست لودويگ پلانگ
3) فيلزهنريک ديويد بوهر
4) جمع بندي مکانيک کوانتومي
پيش گفتار
از ابدائي ترين تعاريف براي نور دو نظر اجتماعي مي باشد: يکي نظر حکماي تعليمي که مي گفتند نور حرارتي آتش گونه است که از اجسام منيري چون خورشيد و آتش انتشار مي يابد و ديري حکماي طبيعي که مي گفتند نور در اجسام منير صورت ذاتي و در اجسام مستنير صورت عَرَضي دارد که با زوال نور زايل مي گردد.
اما پس از گذشت دوره ها و پيشرفت ها نهايي ترين تعريف را از نور و نورشناسي چنين ارائه داده اند: Optic برگرفته از کلمه يوناني optas که به معناي ديدن و ديده شدن مي باشد که تمامي کاراکتر يا شخصيت اصلي آن مبحث را، نور بازي مي کند. مثل نور هندسي ( آينه ها، عدسي ها و سطوح شکننده نور و ... ) نور موجي ( پديده هاي تداخل پراش، تفرق و ... ) نور شناخت پرتوهاي همدوس مانند ليزر. و در لغت هم به معناي مقابل تاريکي کاربرد دارد. اولين جرقه ها براي استفاده ازر کلمه نور: در موضوع ديدن يا ابصار بوده است و اينکه چه عاملي باعث ديد ن مي شود. در اين باره يعني نورشناسي از ديرباز تا به حال مفصلاً صحبت شده است و ريشه اصلي آن به يونان و تمدن يوناني مي رسد. اين بدان معني نيست که مصر باستان، چين و بين النهرين و هند هيچ گونه سهمي در اين قلمرو نداشته اند.
ولي زادگاه فلسفه و حکمت يوناني از مردم آيونا که بخش مرکزي از آسياي صغير است، مي باشد.
اپتيک هندسي
دانشمندان در همين دوره ها در مورد ديدن و ابصار به دو گروه عمده تقسيم مي شدند:
1- گروهي به پيروي از اقليدس و بطلميوس اعتقاد داشتند که يک شي بر اثر خروج پرتوي از چشم و برخورد آن با شي ديگر انجام مي پذيرد.
2- گروهي ديگر از فلاسفه بر اين باور بودند که ديدن يک شي با ورود يا انطباق صورت يا شبح آن با شي در چشم صورت مي گيرد.
در سده چهار هنگام عرضه نوآوري هاي بزرگ دانشمندان اسلامي فرا رسيد. لويي مستشرق فرانسوي درباره تاثير دانشمندان اسلامي بر جهان غرب مي گويد: ثمرات انديشه هاي پربار دانشمندان عرب و اخرتاعات گرانبهاي آنها گواه روشني است بر اينکه ايشان در همه چجيز استادي اروپا را دارند و از چهره هاي شاخص اين دوره ها سرآمداني مثل ابويوسف ابن اسحاق کندي ملقب به فيلسوف العرب و محمد ابن ذکرياي رازي است. تا اينکه به شاهکار عالم علم نور در دنياي اسلام يعني بطلميوس ثاني، اين هيثم صاحب کتاب المناظر مي رسيم.
ابن هيثم هم عصر با ابن سينا و ابوريحان بيروني بوده است و در نيمه دوم سده چهارم قمري و در دهه سوم از سده پنجم قمري مي زيسته و آثارش بيش از آن است که به شمار آيد و نخستين کسي است که دستاوردهاي مهمي را پس از بطلميوس در نظريه نورشناسي پديد آورد. ابن هيثم نماينده فيزيکدانان جديد و بزرگترين فيزيکدانان مسلمان و از بزرگترين محققان نورشناسي در همه اعصار بوده است.
ابن هيثم صاحب کبيري به نام المناظر است شامل بحث هاي مهمي در باب فيزيک نور هندسي مثل شکست و بازتابش نور، بينايي چشم و متمرکز ساختن نور به کمک عدسي هاي رنگين آن، آينه هاي کروي و سهمي وار، ابيراهي کروي، شکست پرتوهاي نور بر اثر عبور از جو زمين، افزايش ظاهري اندازه اجرا آسمان در نزديکي افق زمين، توجيهات دقيق در باب بينايي و اينکه هنگام ديدن، نور از اشياء مرئي به چشم مي رسد و ماهيت تشعشع و تابش نور و رنگ را تجزيه و تحقيق کرده و ميان آنهايي که ذاتاً منيرند و آنهايي که نور ثانوي از خود مي پراکنند، تمايز گذاشت. البته بايد خاطر نشان کرد که روش ابن هيثم مبتني بر آزمايش و تجربه بوده است.
اگر چه کار ابن هيثم در نورشناسي محتوي عناصر يوناني به ويژه از بطلميوس بود او همه چيز را چنان از نو سامان داد که به نتايج کاملاً تازه اي رسيد که مصدق آن در باب نور و ينايي است که تماماً از آن خود اوست و مطلقاً چيزي به افکار عتيق يا نظريات اسلامي پيشين بدهکار نيست. او همان کسي است که روش درست پژوهش علم را پايه گذاري کرد و پيش از آشنايي غرب با اين روش از آنها استفاده کرد تا بعدها از سوي بزرگان اين روش به نام روش علمي شناخته شد.
ابن هيثم پس از تحقيق و پژوهش بسيار به نتايج زير رسيد:
1- بايد شي مرئي يا خود منير باشد يا آنکه نور خود را از منبع ديگري بگيرد.
2- بايد بين شي مرئي و چشم فاصله باشد.
3- در خط واصل ميان چشم و جسم نبايد جسم کدري باشد يعني محيط بايد شفاف باشد.
4- بايد شي مرئي حجم به اندازه اي داشته باشد و کاملاً شفاف نباشد و چشم از بيماري ها و صدمات در امن باشد.
مقارن با دستاوردهاي علمي تمدن اسلامي اشتياق روزافزون اروپا از جمله در قلمرو نور شناسي، در سال 1270 ميلادي دانشمند لهستاني به نام ويتلو کتابي به عنوان پرسپکتيوا ( مناظر و مرايا ) منتشر کرد که به تصريح در آن نگاشته شده که منبع آن از کتاب هاي الهازن و بطلميوس بوده است و بعدها دريافتند که کتاب ويتلو برگردان تحريف يافته از الهازن بوده که به هنگام نظر دادن در مورد بعضي موارد حتماً اشتباه هم داشته است. البته الهازن مدت ها در اروپاي قرون وسطي و پس از آن در دوره رنسانس همچنان مرجعي اساسي در زمين نور بود.
قوانين ابن هيثم براي شکست نور در قرن 17 ميلادي مورد استفاده کپلر و دکارت نيز قرار گرفت.
بزرگترين پل ارتباطي دنياي علم اعراب با دانشمندان غربي راجر بيکن انگليسي که اوليت رئيس دانشگاه آکسفورد که گروس تست نيز استاد آن دانشگاه بود و رفتار پرتوهاي نوري را به تفصيل مورد بحث قرار داد. بيکن همان کسي است که مي گفت: در شگفتم از کسي که به مطالعه فلسفه مي پردازد ولي زبان عربي نمي داند. در کتاب خود فصولي را مربوط به نورشناسي که از ابن هيثم اقتباس کرده بود دارد.
دراينجا به بعضي از دستاوردهاي ابن هيثم مي پردازيم:
شالوده آراي ابن هيثم در نظر عمومي نورشناسي از اين اصل کلي منشأ مي گيرد که جهان خارجي داراي وجود مستقل و عيني است. بر اساس اين ديدگاه حواس، ابزارهايي براي درک و شناخت جهان خارجي اند و احساس بينايي به عامل يا موثري خارجي به نام نور مربوط مي باشند. چنين نگرشي به خودي خود راه را براي نظريه حکماي تعليمي و گروهي از فيلسوفان اسلامي پيشين و معاصر ابن هيثم بسته است. بر اساس ديدگاه وي بينايي از موثري خارجي يا عامل بيروني به نام نور منشأ مي گيرد و اين انديشه نمي تواند با انديشه خروج چيزي از چشم و برخورد آن به شي مرئي سازگار باشد.