پاورپوینت راه های کمک به کودکان برای کنار آمدن با ترس (pptx) 10 اسلاید
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید: 10 اسلاید
قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :
چگونه به فرزندانمان کمک کنیم تا با ترس کنار بیایند؟
به نام هدف نهایی
راه های کمک به کودکان برای کنار آمدن با ترس
قسمت اول:
تمامی افراد در طول زندگی به نوعی، ترس را تجربه می کنند.
کودکان هم به احتمال زیاد با حس ترس درگیرند. ممکن است بزرگسالان ترس کودکان را احمقانه تصور کنند ولی این ترسها برای کودکان واقعی هستند.
هدف از این نوشتار،کمک به فهم احساس ترس در کودکان است، که احتمالاٌ به شما کمک خواهد کرد تا ایده هایی برای استفاده در این مورد پیدا کنید.
کودکان در مسیر رشد، بسیاری از ترس هایشان را پشت سر خواهند گذاشت، ولی شما می توانید به آنها کمک کنید تا این فرایند، سریعتر و لذت بخش تر شود.
ترس کودکان معمول است و حتی ممکن است چیز خوبی باشد. کودکان نیاز دارند بدانند که چیزهایی برای ترسیدن وجود دارد. از جمله تردد اتومبیل ها در خیابان های شلوغ و یا اجاق های داغ. ترسهای بسیار بزرگ و ترسهای بسیار کوچک ، هردو برای کودکان مسئله ساز است.
یک کودک با ترس بسیار زیاد ممکن است از شرکت در فعالیتهای معمول بترسد. کودکی که ترسهای بسیار کوچک دارد هم ممکن است انتخاب های زیادی داشته باشد و آسیب ببیند. حتماٌ متوجه شده اید که بعضی از کودکان ترسهای بیشتری نسبت به دیگران دارند. کودکان با طبیعت و شخصیت متفاوت به دنیا می آیند.
این بدان معناست که بعضی از کودکان کمرو، خجالتی و یا ترسو هستند.
هرچند پشت سر گذاشتن سن ترس زمانبر است، با این حال چیزهایی هست که میتواند به کودکان شما کمک کند. بسیاری از تیپ های شخصیت ترسو، طبیعی هستند. کودکان در مسیر رشد، از تیپ های متفاوتی عبور می کنند.
برای مثال، نوزادان از افراد غریبه و از تاریکی می ترسند. اغلب کودکان این ترسها را پشت سر می گذارند. این ترسها وجود دارند زیرا کودکان به مقدار کمی از این چیزها اطلاع دارند ولی بقدر کافی نمی توانند با این موضوع واقع گرایانه کنار بیایند. ممکن است برنامه های تلویزیونی، کودکان را بترساند.
ولی سر انجام آنها خواهند فهمید که چه چیز واقعی و چه چیز غیر واقعی است.
بعضی از کودکان، ترسهای منحصر به فرد دارند. بعضی ترسها خاص کودک شماست. این ترسهای خاص ممکن است از تجارب کودک سرچشمه گرفته باشد. اگر کودک شما، شخصی را که می ترسد ((یعنی شخصی که دچار وحشت شده)) را می شناسد، احساس ترس و وحشت به او منتقل می شود.
برای مثال، اگر خواهر یا برادر از دیدن عنکبوت وحشت زده شود بقیۀ کودکان هم یاد میگیرند که از عنکبوت بترسند. بعضی از ترسها هم به علت بستری شدن در بیمارستان یا بیماری توسعه می یابد. تجارب استرس زا از قبیل طلاق و یا بلایای طبیعی و سوانح، اغلب منجر به ترس می شوند.
ممکن است فرزند شما برای گذر از مراحل ترس و رسیدن به تجارب
آرامش بخش به کمک بیشتری نیاز داشته باشد.
1-ترسهای کودکان را بپذیرید و با آنها با احترام برخورد کنید. ترسها برای کودکان واقعی هستند، پس به آنها نخندید و به آنها نگوئید که ترسهایشان واقعی نیست. کودکان در حین رشد بسیاری از ترسها را پشت سر خواهند گذاشت. ابتدا، به کسب مهارت برای کنار آمدن با ترس نیاز دارند.
2-وقتی فرزندانتان دچار وحشت شده اند، وقت بیشتری را صرف آنها کنید. هنگام طوفان و رعد و برق و یا وقت خواب، زمانی است که کودکان به توجه خاصی نیازمندند.
راه های کمک به کودکان برای کنار آمدن با ترس:
معمولاٌ هنگام خواب، خواندن یک آواز یا قصه گفتن، می تواند آرامش بخش باشد.
3-یک برنامۀ معین و منظم ایجاد کنید. این کار باعث می شود، فرزندتان در دنیای خود احساس امنیت کند. با این روش او می داند که در انتظار چه چیز است.
4- دربارۀ حس ترس، صحبت کنید. برای کودکان مهم است که دربارۀ احساساتشان، بخصوص ترسهایشان صحبت کنند. وقتی به نظر می آید که فرزندتان ترسیده، می توانید به او بگوئید: انگشتت را زخمی کرده ای؟ یعنی ترسیده ای؟ این کار به فرزندتان کمک می کند که احساسش را نامگذاری کند.
این کار همچنین به شما کمک می کند تا بفهمید که هر کدام از فرزندانتان ترسشان را چگونه ابراز می کنند.
بعضی کودکان انگشت شصتشان را می مکند. بعضی دیگر بی قراری می کنند. بعضی هم ناله و شکایت می کنند.
5- برای بیان ترسها بازی کنید. استفاده از عروسک، عروسک خیمه شب بازی، داستان و فعالیت های هنری، می تواند برای حرف زدن در مورد ترس به شما کمک کند. با این روش کودکان ترسشان را بیرون می ریزند و در نتیجه توانایی کنترل ترس را به دست می آورند. از آنها بخواهید در مورد نقاشی ها و خلاقیت های هنری شان حرف بزنند.
6- به کودکان کمک کنید تا چیزهایی که آنها را می ترساند، را بشناسند. دانستن نحوۀ کار بعضی اشیا و انتظاری که ما از کاربرد آنها داریم،
باعث می شود که کمتر ترسناک به نظر برسند.
7-از ترس های خودتان هم صحبت کنید. کودکان نیاز دارند بدانند که بزرگسالان هم احساسات متفاوتی دارند. آنها نیاز دارند بدانند که بزرگسالان با احساساتشان از جمله ترس ، چگونه کنار می آیند؟
دربارۀ اینکه احساستان چگونه روی جسمتان تأثیر می گذارد با آنها حرف بزنید. با این روش به آنها کمک می کنید تا احساسات جسمی را به افکارشان ارتباط دهند. به آنها بگویید چه می کنید تا بهتر شوید.
8-تشخیص شجاعت. وقتی فرزندتان، در برابر چیزی که او را می ترساند، رفتار شجاعانه ای ابراز می کند، به او بگویید که متوجه شجاعتش هستید. مثلاٌ می توانید به او بگویید: وقتی قدم می زدیم، و سگ را دیدیم ، تو از من نخواستی که بغلت کنم، فقط دستم را محکم گرفتی! آفرین بر تو! تو شجاعی!