آسیب شناسی خانه نیک اندیش

آسیب شناسی خانه نیک اندیش (pptx) 50 اسلاید

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید: 50 اسلاید

قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :

آسیب شناسی خانه نیک اندیش فهرست جغرافیای استان کرمان موقعیت بنا در شهر مشخصات کلی بنا پلان معرفی فضا های بنا معرفی فضا های بنا نوع پوشش سقف های بنا پلان عناصر باربر وغیر باربر در بنا مصالح به کار رفته در بنا آسیب نگاری بنا پلان رطوبت تصاعدی در بنا پلان رطوبت نزولی در بنا پلان آسیب نگاری ترک ها در بنا(آسیب های سازه ایی) پلان قسمت های تخریب شده در بنا منابع آسیب شناسی خانه نیک اندیش 4 13 15 16 17 25 26 27 30 33 38 39 45 47 شناخت منطقه جغرافياي کرمان آسیب شناسی خانه نیک اندیش آسیب شناسی خانه نیک اندیش شناخت منطقه جغرافياي تعیین جایگاه استان کرمان استان کرمان در جنوب غربی ایران واقع شده است. از شمال با استان‌های خراسان و یزد، از جنوب با استان هرمزگان، از شرق با سیستان و بلوچستان و از غرب با استان فارس همسایه است. مساحت این استان حدود 175069 کیلومتر مربع می‌باشد و بین 55 درجه و 25 دقیقه تا 32 درجه عرض شمالی و 26 درجه و 53 دقیقه تا 29 درجه و 59 دقیقه طول شرقی از نصف‌النهار گرینویچ قرار گرفته‌است. این استان بعد از سیستان و بلوچستان دومین استان پهناور کشور است و حدود 11درصد از خاک ایران را دربرگرفته‌است. این استان یکی از مرتفع‌ترین استانهای کشور است و شهرستان بافت آن با 2250 متر ارتفاع از سطح دریا مرتفع‌ترین شهرستان این استان می‌باشد. بر اساس آخرین تقسیمات کشوری استان کرمان مشتمل بر 10 شهرستان، 7 شهر و 31 بخش است. شهرستان‌های این استان عبارتند از: بافت، بردسیر، بم، جیرفت، رفسنجان، زرند، سیرجان، شهربابک، کرمان و کهنوج.   نقشه 1-1: نقشه ایران تصویرنقشه 2-1: استان کرمان و موقعیت کرمان منبع: آرشیو ارگ بم آسیب شناسی خانه نیک اندیش شهر کرمان همان گونه که در تصویر شماره 2 مشهود است شهر کرمان ب ه ع نوان مرکز استان و شهرستان کرمان با 48797 کیلومتر مربع مساحت در شمال شرقی استان واقع شده است.این شهر از نظر تاریخی پیشینه‌ای کهن داشته و بنای اولیه این شهر تا قرن چهارم هجری قمری، در جنوب‌شرقی قلعه اردشیر و قلعه دختر و در پای این دو قلعه شکل می‌گیردو از قرن چهارم به بعد رشد شهر به سمت غرب بوده‌است و از قرن نهم به بعد رشد شهر و محلات آن از غربی‌ترین نقاط شهر قدیم به سمت شمال و سپس به جانب جنوب شرق بوده‌است. قبل از تخریب حصار 32 محله در داخل شارستان موجود بوده‌است که در حال حاضر اکثراً به صورت قدیمی خود و بعضاً مخروبه و یا با انجام تغییراتی باقی مانده‌اند.عکس هوایی از وضعیت موجود شهر کرمان را می‌توانید در تصویر شماره 3 ببینید. www.aftab .ir-  عکس هوایی 3-1: بافت قدیم کرمان در هم اکنون ( 1387) منبع: www.googleearths.com عکس هوایی 4-1 : دشت کرمان منبع: www.googleearths.com 1- احمد پور،احمد،ص 19 2- دانشور،ص 20 3- احمد پور،احمد ،ص 27 آسیب شناسی خانه نیک اندیش دشت كرمان دشت کرمان در دامنه دو رشته کوهی که از شمال شرقی و جنوب غربی آن می گذرند گسترده شده است. امتداد این دو رشته کوه از شمال غربی به جنوب شرقی است. این امتداد در شکل گیری معابر شهر کرمان کاملاً مؤثر بوده است. زیرا با توجه به وضعیت شیبها، طبعاً مسیرهای آب و به تبع آنها، کرت بندی مزارع و در مراحل بعدی تأسیس نواحی و خانه های مسکونی نیز در همین امتداد و شیب آن هم از جنوب شرقی به طرف شمال غربی است. ارتفاع این دشت از سطح دریا متغیر و همانطور که گفته شد حداکثر 2100 متر در نواحی جنوب شرقی و حداقل 1650 متر در نواحی شمال غربی است چنین شیبی باعث گردیده است که جریانهای آب های زیر زمینی در این سو به حرکت در آید و در نتیجه تمامی مسیرهای قنات و مزارع و خانه ها مطابق با جهت جنوب شرقی، شمال غربی شکل و فرم گرفته اند که در ساخت کلی شهر به عنوان عامل اصلی خود را نشان می دهند.   به دلیل اختلاف ارتفاع این دشت از سطح دریا که متغیر و حداکثر 2100 متر در نواحی جنوب شرقی و حداقل 1650 متر در نواحی شمال غربی است شیبی را باعث گردیده است که جریانهای آب های زیر زمینی در این سو به حرکت در آیند. و شیب های عمومی منطقه دارای شیبی از جنوب شرقی به شمال غربی است که در حدود 28 متر در دو سر شهراختلاف ارتفاع دارند.غیر از تپه های قلعه دختر و قلعه اردشیر و ارتفاعات شرقی شهر، که دارای شیب های بیش از 10 درصد هستند، سطح وسیعی از شهر از شیبهائی کمتر از نیم درصد برخوردار است و شیب دشت کرمان ملایم بوده و حداکثر به 3 درصد میر سد . عکس5-1 : موقعیت دشت کرمان در هم اکنون ( 1387) منبع: www.googleearths.com عکس5-1 : موقعیت کوه صاحب الزمان( 1387) منبع: www.googleearths.com آسیب شناسی خانه نیک اندیش جغرافیای طبیعی و اقلیم : اقلیم کرمان از نقطه نظر تقسیم بندیهای اقلیمی، جزو اقلیم خشک بیابانی گرم محسوب گردیده است. بر اساس تقسیم بندی کوپن منطقه استان کرمان را دارای اقلیم های زیر دانسته اند: الف – اقلیم B.w.Sah یا آب و هوای بیابانی خیلی گرم و خشک که شامل جلگه جزموریان و جیرفت و صحرای کرمان و کویر لوت و کوههای شرقی کرمان و بم و شهداد می گردد.ب- اقلیم B.w.Sah با آب هوای بیابانی گرم و خشک که در آن معدل درجه حرارت سالیانه بیش از 18 درجه است و شامل ناحیه وسیعی از دامنه های شمالی کوههای لاله زار و قسمتهائی از کویر لوت و بافق و کوهپایه کرمان و انار و رفسنجان می گردد.ج – اقلیم B.w.Sak که دارای مشخصات اقلیم ردیف «ب» می باشد ولی در آن             معدل درجه حرارت سالیانه کمتر از 18 درجه است این اقلیم شامل دشت کرمان و دامنه های پست جبال بارز و سیرجان می گردد. اگرچه معدودی از منابع جغرافیائی با توجه به میانگین درجه حرارت سالانه کرمان ( 3/15 ) درجه ، آنرا اقلیم بیابانی سرد نامیده اند . استاد فقید مرحوم دکتر ابراهیم جعفر پور معتقدند که به علت بالا بودن درجه بری کرمان، اقلیم آنرا بایستی از نوع اقلیم بیابانی خشک محسوب نمود 2. همان، ص 48 3. همان، ص 52 4. همان، ص 15 1 . همان ، ص 27 تصویر 1-1: موقعیت و زوایای تابش خورشید در کرمان منبع : کسمایی، ص 174 آسیب شناسی خانه نیک اندیش   خاک از انواع خاکهایی که معمولاً دشتها و دره ها را می پوشاند به غیر از خاکهای هیدرومرفی که در دشتها و دره های کرمان کما بیش وجود دارند. می توان از انواع خاکهای زیر نام برد: خاکهای رسوبی ، تپه های ماسه ای ، خاکهای شور قلیائی ، خاکهای فلاتی ( از نوع بیابانی قرمز و خاکستری ) ، خاکهای کوهستانی ( لیتوسل آهکی ) و ... را نام برد که بیشتر اراضی کرمان را پوشانده است.به طور کلی خاکهای منطقه کرمان را در سه قسمت می توان بررسی نمود: الف) تپه های شنی ب) منطقه فیما بین ناحیه کوهستانی و ناحیه تپه های شنی ج) منطقه کوهستانی   پوشش گیاهی در منطقه کرمان به علت جنس خاک، اختلاف شدید درجه حرارت، کمبود ریزش باران و بادهای موسمی ، فقدان یک پوشش گیاهی ممتد و چهره برهنه و بی گیاه زمین جز در واحدها به طور صریحی به چشم می خورد در اینجا تنها گیاهانی می توانند رشد کنند که در مقابل خشکی و گرمای هوا و جنس نامساعد خاک مقاومت داشته باشند. انواع گون و درختچه گز و در جاهایی که سفره های آب زیر زمینی وجود داشته باشد نخل خرما، مهمترین گیاهانی هستند که در این بیابانها امکان رویش دارند.   ارتفاعات دشت کرمان از جنوب به ماهان و جوپار، از شمال به دره زنگی آباد و ارتفاعات بادامو، از شرق به شهداد و از غرب به دشت رفسنجان محدود شده است. این دشت در میان دیواره ای از ارتفاعات محلی محصور گشته است.ارتفاعات مذکور در به وجود آوردن یک خرده ناحیه متجانس که در درون آن سکونت گاههای کوچک و بزرگی به وجود آمده است سهم اساسی ایفا کرده اند این نواحی کوچک در جریان فعالیتهای معیشتی و اجتماعی خویش مبادله و رفع نیازهایشان با سایر سکونتگاههای دشت پرداخته اند و در میان خود محلی را به نام شهر کرمان پرورش داده اند.ارتفاع این دشت بین 2100 متر در نواحی جنوب شرقی و 1650 متر در نواحی غربی متغیر است.